Thierry Stravers Gentleman Franc-Maçon gentleman blog Freemasons Dutch Nederlandse regalia maçonniek Vrijmetselarij Vrijmetselaarswinkel Loge Benelux

Tuxedo – Black Tie – Smoking …….  Gaat u een horloge dragen? Of draagt u er geen? Wordt dit wel of niet gedaan? En waarom?
Binnenkort komen de feestdagen er aan, en moet u er toch even bij stil staan.
Deze vraag krijg ik met regelmaat voorgeschoteld. Daarom, om de verwarring weg te nemen, en veronderstellingen en feiten van elkaar te scheiden…
Laten we even naar de argumenten kijken ! Want vroeger kon het écht niet. En in sommige milieus kan het nog steeds niet.

CONTRA’s:

  • Het ziet er niet uit! Aangezien de smoking of tuxedo minimalistisch van stijl is. Strak en elegant, maar sober. Een horloge haalt de balans er uit, en maakt het geheel dus minder stijlvol.
  • Etiquette! Misschien wel hét belangrijkste argument ! Een polshorloge kan het signaal sturen naar de gastheer van het exclusieve evenement dat u bijwoont, dat u, hoeveel moeite hij of zij ook stak in de organisatie, toch wakker ligt van de tijd. Dit wordt mogelijks als on–respectvol beschouwd. Moet u misschien nog ergens anders heen? Al uw aandacht dient te gaan naar de gastheer of gastvrouw, en de gasten.
  • U heeft helemaal geen horloge nodig, aangezien iedereen tegenwoordig toch een smartphone heeft.

PRO’s:

  • Wel, soms wil u gewoon weten hoe laat het is.
  • U heeft een zeer mooi horloge en wil dit dan ook gewoon dragen.
  • Een polshorloge is nog steeds beter, dan dat u zou kijken op uw smartphone. Het valt nu éénmaal minder op om discreet naar uw pols te kijken, dan uw smartphone uit uw zak te halen, het scherm op te lichten en naar de uur-aanduiding te kijken
  • Zelfs hedendaagse stijliconen dragen een horloge op de rode loper. Niet dat dit als een échte referentie beschouwd mag worden, maar het zegt wel iets over de hedendaagse gangbare normen.
  • Mr. Alan Flusser, schrijver van vele iconische boeken en stijl—handleidingen, schreef over welk horloge, en hoe het te dragen bij een smoking. En zijn boeken worden internationaal beschouwd als dé handleidingen wat betreft klassiek stijl en klasse.

Nochthans:

Heeft u ooit Fred Astaire in zijn tuxedo een polshorloge zien dragen? Ik dacht het niet.
En ik daag jullie allen uit om er stijlvoller uit te zien dan dat hij ooit deed! Mr. James Bond,
Mr. 007, wordt toch door velen, zoniet de meerderheid, beschouwd als een voorbeeld van hedendaagse stijl en klasse, draagt altijd een polshorloge. Zelfs in combinatie met een smoking. Hij gaat zelfs een stap verder, want meestal is het een redelijk stevig en zwaar sportief duikhorloge.
Ach ja, als het filmisch maar oké is. Als ikzelf een event bijwoon, waar smoking of tuxedo gewenst of vereist is, kan ik toch niet anders dan opmerken dat de regel van ‘geen horloge bij de smoking’, toch wel als redelijk gedateerd beschouwd mag worden.  Wat u zelf doet, kan u onderscheiden natuurlijk. ‘Wat heurt…’

Dus, wat nu?

Dus nu dat we vastgesteld hebben wat acceptabel is en wat niet, min of meer toch, betekend  dit echter niet dat we zomaar kunnen doen en laten wat we willen. Als u toch wenst over te komen als stijlvol en met klasse, zijn er dus wel nog reels die gevolgd dienen te worden.  Of laat met het liever ‘vriendelijk advies’ noemen.
Als heer, oftewel hedendaagse gentleman, volgen we toch deze regels…..:

  • Basis regel: Als u dan toch besloten hebt een polshorloge te dragen, kies dan een zo formeel mogelijk model. Als u het ook zou dragen op het strand of om te gaan mountainbiken bijvoorbeeld, dan draagt u het ’s avonds zeker niet!
  • Aesthetiek: Romeinse cijfers in de plaats van nummers zijn steeds moor elegant en duidelijk formeler. De wijzerplaat simpele, elegant, en niet te opvallend. En u heeft zeker geen nood aan chronografen, ‘day-dates’ of andere gecompliceerde ‘world timers’. Daarentegen geraakt u nog wel weg met een mooie mooie maan-fase aanduiding of complicatie.
  • Draag het polshorloge steeds aan de linkerpols. Zodanig is het niet zichtbaar als u iemand begroet en de hand schud.
    Uw mouw en manchet kruipen dan immers steeds hoger.
  • Idealiter een eenvoudig model. Hoe kleiner en minder opvallend, hoe gepaster het is.
  • Als u écht de tijd dient te weten, doe dit dan zo onopvallend mogelijk. Gaat u even naar de toiletten, of trekt u zich even terug in een lege hal of gang, of ga even naar buiten, als u de kans er toe heeft.
  • Doet u steeds eerst de manchet-test. Zorg er voor dat het horloge niet zo groot is dat het oncomfortabel onder de mouw zit. Zorg er voor dat het zo onmerkbaar mogelijk gedragen wordt.
  • Vergewis er u van dat uw horloge geen geluidsalarmen heeft: geen gepiep of geklingel dus. Laten we geen aandacht trekken.
    En al zeker niet tijdens een diner, theatervoorstelling of concert.
  • Laten we horloges vermijden die in het donker oplichten. Dit kan als afleidend beschouwd worden. En wordt als zeer storend ervaren in bvb het theater.
  • Controleer de tijd zo min mogelijk, en al zeker niet tijdens een conversatie. Dan is uw horloge geenblik waardig, uit respect naar uw gesprekspartner toe.
  • Als u dan toch beslist heeft een polshorloge te dragen, moet dit aangepast zijn aan uw manchetknopen en de eventuele studs van het hemd. Geel goud met geel goud, zilver met zilver, rosé goud, met rosé goud. Absoluut geen combinaties of fantasietjes zijn toelaatbaar. Tevens passen we aan aan de ringen die u draagt, en/of het brilmontuur zelfs.
  • Indien mogelijk draagt u een zakhorloge, zeker in het geval van een rok-kostuum. Hierbij wordt het trouwens beschouwd als een stijlvol accessoire.
  • Het horlogebandje is bij voorkeur zwart. Zeker niet gekleurd, opvallend of flashy. Bij een donkerblauwe tuxedo echter, kan een donkerblauw bandje ook.
  • Houd de gesp van het horlogebandje zo simpel mogelijk.
  • Als het er goed uitziet, is het goed. Daarbij houd ik wel rekening met uw goede smaak en op z’n minst een basiskennis van vestimentaire klasse.

Conclusie:   

 Ja, het kan tegenwoordig dus blijkbaar wel, zeker als u uw gezond verstand gebruikt.
Bent u echter zeer traditioneel,….  Dan dragen we dus geen polshorloge.

Raphaël van den Poel, voormalig fashion consultant van ScapaReinhard Frans en Atelier NA maatpakken,
schrijft onze wekelijkse blog over gentleman zaken. Hij schrijft voor MYX Magazine, een Vlaams luxe lifestyle platform.
Hij heeft ook een eigen blog die je hier kunt lezen:
http://belgiandandy.blogspot.com

Raphaël van den Poel, The Belgian Dandy

Thierry Stravers Gentleman Franc-Maçon gentleman blog Freemasons Dutch Nederlandse regalia maçonniek Vrijmetselarij Vrijmetselaarswinkel Loge Benelux

Kennedy Vrijmetselaarswinkel nederlandse regaliaHet nautische refereert naar de zee en schepen of boten. Er is het romantische beeld dat zich reflecteert in een navy blazer met blinkende koperen of gouden knopen, een hagelwit matrozenuniform, een gele zuidwester, of de klassieke donkerblauwe of gestreepte zeemanstrui uit Normandië, met knopen op de schouder …. Het geschrevene mag al eens wat luchtiger zijn en aangezien we nog even in een mooie nazomer zitten, kan de opportuniteit zich nog voordoen om te gaan zeilen of dat u uitgenodigd wordt voor een leuke vaartochtje, of aangename namiddag op het water.


Graag geef ik u hierbij dan ook wat sartoriële tips, voor het klassieke traditionele op het water, en tevens een paar leuke ‘weetjes’.
Ach ja, tegenwoordig mag en kan alles, ook op het water, maar als voorstander van het klassieke en stijlvolle … wel, u snapt me wel.

Allereerst dienen we te toch stellen dat er een groot wezenlijk verschil is tussen ‘gaan varen, of zeilen’ (yachting), en ‘op een cruise gaan’ (cruising). Op cruise gaan is eigenlijk net hetzelfde als gewoon op hotel gaan. Het enige verschil is dat u dat doet op een cruise-schip, wat dus feitelijk gewoon een drijvend hotel is. Gaan varen of gaan zeilen is dus inderdaad waar het verschil ligt. En waar bepaalde regels dienen gevolgd te worden.
Regels  die een duidelijke praktische reden hebben, en andere eerder van traditionele oorsprong zijn.
In ieder geval, als u een gentleman bent, dient u ze wel te volgen.


De Basis Regels:

  • U dient zich natuurlijk nautisch te kleden (hoe origineel!)
  • U draagt steeds schoenen met witte zolen. Bij voorkeur de lederen variant van de ‘deck-shoes’ zoals Sebago of Sperry Topsiders. Het dek van de boot, meestal in teak, houd namelijk niet van de strepen of vegen die donkere zolen maken. En de kapitein, of eigenaar van het yacht al zeker niet ! Indien u geen schoenen met witte zolen heeft, ga dan blootvoets.
  • Draag nooit een rode broek aan boord. Dit privelège is van oudsher, en dus traditioneel, voorbehouden aan zij die de Atlantische Oceaan overgestoken hebben.
    Per boot. En we bedoelen niet een cruiseschip !

Wat gesuggereerd wordt:

  • Johnny Walker Jude Law Vrijmetselaarswinkel nederlandse regaliaWitte of beige / écru broek, of afhankelijk van het weer, short (chino of khaki).
  • Navy blauwe blazer of vest.
  • Ga voor een preppy look. Preppy haalt veel inspiratie uit de nautische levensstijl.
  • Draag een klassiek poloshirt.
  • Of, iets gekleder, een spierwit hemd.
  • Draag een bruine lederen riem. Het complimenteerd perfect met het witte van uw outfit.
  • Neem steeds een sweater of windjack mee. Op het water kan het immers fris of winderig zijn.
  • Vergeet geen zonnecrème. De weerspiegeling van de zonnestralen op het water versterkt het effect.
  • Uw schoenen dienen niet enkel een witte zool te hebben, ze moeten ook een stevige grip op het (natte) dek hebben.
  • Sokken ? Dat hangt af van uw stijl. Maar nooit ofte nimmer, zelfs en zeker geen witte, in sandalen !
  • Rood is een perfecte en mooie kleur voor uw zeiljasje of wind-breaker!

Accessories & Hoe uw Nautische look te completeren:
Een klassieke piloot of zeilbril geeft u steeds een vlotte look. Een Ray-Ban Wayfarer is een stijlvol alternatief. En als u echt voor stijlvol gaat, zoals de twee heren op de foto, dan schaft u een klassieke Persol aan.
Denkt u steeds wel aan goede lenzen, u zit immers op het water en er is veel weerspiegeling.

  • Een mooie lederen riem is belangrijk, omdat hij steeds heel zichtbaar zal zijn.
  • Een petje om u te beschermen tegen de zon, opspattend (zout) water, wind en regen.
  • Een leuk zwaar (waterdicht) horloge vervolmaakt de algemene look.
  • Uw mooie sweater of pullover kan u over de schouders draperen voor een ontspannend effect.
  • Opteert u voor iets gekleder, ga dan voor een double-breasted versie van de navy blazer.
  • Een hemd in lichte jeans—stof (Chambray).
  • Alles met een wapenschild, en dan bij voorkeu dat van uzelf, een club, of dé yacht-club waartoe u behoort.
  • Kortom, alles in wit, rood, navy en/of gestreept. Maar nooit meer dan 2 kleuren gecombineerd als u voor strepen opteert.

Hoe zich te gedragen / Bijgeloof vs. traditie:

  • JFK nautisch Vrijmetselaarswinkel nederlandse regaliaZoals reeds eerder vermeld, een rode broek enkel als u ‘de grote plas’ overgestoken hebt.
  • Draag geen groen aan boord. Dat is een landkleur.
  • Er wordt niet gefloten (lippen). Cfr. ‘Whistling a storm’.
  • Draag geen bandana. Hoe stoer het ook mag lijken, U bent toch geen piraat !
  • Ook bananen zijn aan boord niet toegelaten: Ten eerste worden ze te snel slecht, maar de legende gaat dat tijdens het hoogtepunt van de Spaanse heerschappij, en handel met de Caraïben in de jaren 1700, de meeste verloren gegane schepen bananen vervoerden. Toeval of niet ?
  • Bij het ‘boarden’, doet u dit steeds met de rechtervoet eerst.
  • Geen vrouwelijke bemanning (heel ouderwets, en voorbijgestreefd natuurlijk). Oorspronkelijk dacht men dat deze de bemanning teveel zouden afleiden. Ik vraag me af wat er veranderd is.
  • Geen konijnen aan boord. Het woord wordt zelfs niet uitgesproken !
  • De oudste officier, of de kapitein, is de eerste die de sloep, of tender, betreed. Maar ook de eerste om die te verlaten. LIFO (Last In, First Out)
  • Geen varkens zullen aan boord komen.
  • Geef de boot of het schip nooit ofte nimmer een andere naam. Indien het écht noodzakelijk is, behoud dan ergens aan boord de oude naam. Indien de naam veranderd werd, vergeet dan zeker niet een klein muntstuk in het diepste punt van de romp te leggen. Vergeet dit nooit !
  • Verlaat uw thuishaven nooit op een Vrijdag.
  • Doe dit ook niet op een donderdag. ‘Thursday’ is immers Thor’s dag: de god van donder en storm..
  • Aan boord laat u nooit uw haar knippen, knipt u uw nagels of trimt u uw baard. Het is een no-no, want dit brengt ongeluk.
  • Vermijd roodharigen! Als u er een of ene tegenkomt vlak voor het aanmonsteren of aan boord gaan, brengt dit ongeluk.
    Maar als u deze aanspreekt alvorens zij of hij u aanspreekt, brengt het alweer geluk.
  • “Rounding the two horns” van het schip betekend dat u met beide ellenbogen aan tafel mag zitten tijdens maaltijden. (Vele tradities en uitspraken komen uit het Engels, want vroeger was Engeland immers ‘the seafaring country’).
  • Katten aan boord is zeer discutabel: Volgens sommigen brengen ze ongeluk, volgens anderen brengen ze geluk en voorspoed.
  • De kapitein heeft altijd gelijk. En zelfs al heeft de kapitein geen gelijk, de kapitein heeft altijd gelijk.

______________________________________________
Het spreekt voor zich dat voor een moderne snelle zeilboot andere regels van toepassing zijn. Daar dient u immers aan boord te ‘werken’. Dus: ‘dress to the occasion’.
______________________________________________

Anekdote:
Toen uitvinder & zeiler Paul A. Sperry aan het varen was op de Long Island Sound, gleed hij uit op het dek van zijn boot en viel overboord. Hij was gelukkig nog wel in staat om zich terug aan boord te trekken, maar deze beangstigende ervaring dreef hem er naar een anti-slip schoenzool te ontwikkelen. Tijdens het experimenteren met allerhande mogelijkheden voor de niet-slip schoenen, bemerkte hij het verbazingwekkende vermogen van zijn honden om naar beneden te lopen op een ijzige heuvel, en dit zonder te slippen. De groeven op de poten van zijn geliefde viervoeter, de cocker spaniel Prince, inspireerden hem om te snijden in een natuurlijke rubberen zool, en aldus gelijkaardige gegroefde patronen (lamellen) te bekomen. Het patroon van de groeven of scheuren op poten van zijn hond gaf dus hem het idee voor een canvas upper-schoen met een visgraat patroon van groeven op de zool.
Zo, nu weet u dat ook weer al !

Raphaël van den Poel, voormalig fashion consultant van ScapaReinhard Frans en Atelier NA maatpakken,
schrijft onze wekelijkse blog over gentleman zaken. Hij schrijft voor MYX Magazine, een Vlaams luxe lifestyle platform.
Hij heeft ook een eigen blog die je hier kunt lezen:
http://belgiandandy.blogspot.com

Raphaël van den Poel The Belgian Dandy







 

Thierry Stravers Gentleman Franc-Maçon gentleman blog Freemasons Dutch Nederlandse regalia maçonniek Vrijmetselarij Vrijmetselaarswinkel Loge Benelux

De bloemlus (flower-loop in traditional English tailoring) is het lusje achteraan de linker rever van de kraag. Handgemaakt, en vroeger gebruikt om de steel van de bloem achter te steken. De bloem die door het ‘knoopsgat’ gestoken werd. Meestal een anjer en voor speciale gelegenheden een roos natuurlijk! De boutonnière, of het ‘knoopsgat’ waarnaar velen refereren, dient dus écht niet om de revers toe te vouwen en te sluiten als het regent of winderig is, maar is dus enkel en alleen een floraal decoratie-element. Men steekt er één enkele bloem of ‘stud’ in. 

Trouwens, als het geen echte doorgang is, dus niet functionerend, pinnen de meeste mensen jammer genoeg tegenwoordig de bloem, of de ‘corsage’, vast met een veiligheidsspeld of iets dergelijks. Zeker bij een smoking of tuxedo. Laten we er niet aan denken welke schade dit allemaal teweeg brengt op uw kraag. Zeker als het een zijden exemplaar betreft bij een smoking.

Het symboliseert tevens een bepaalde traditie. En traditie, houden we daar als échte gentlemen niet van ? Laten we dit kleine detail appreciëren en koesteren. En gebruiken waarvoor het dient natuurlijk ! 
Jammer genoeg spreken we hier al die tijd wel over een traditie die steeds minder en minder toegepast wordt. Laten we het simpel houden en u draagt enkel een bloem, anjer, of misschien zelfs een roos, op de revers van uw blazer, als u gaat dineren bijvoorbeeld. Als ode voor uw partner, of gewoon uit vrolijkheid. Men zal u gegarandeerd bekijken en zelfs bestempelen. Ja, als een dandy of playboy, terwijl u eigenlijk gewoon ‘het heertje’ bent. En tevens laat zien dat u uw wereld kent. Want laten we eerlijk zijn, kunnen we enkel een bloem dragen op events?
Op gala’s of trouwfeesten ? Mij dunkt dat een beetje elegantie altijd meegenomen is ! 

Raphaël van den Poel, voormalig fashion consultant van ScapaReinhard Frans en Atelier NA maatpakken, schrijft onze wekelijkse blog over gentleman zaken. Hij schrijft voor MYX Magazine, een Vlaams luxe lifestyle platform. Hij heeft ook een eigen blog die je hier kunt lezen: http://belgiandandy.blogspot.com

Raphaël van den Poel
The Belgian Dandy
Thierry Stravers Gentleman Franc-Maçon gentleman blog Freemasons Dutch Nederlandse regalia maçonniek Vrijmetselarij Vrijmetselaarswinkel Loge Benelux

Ik ben er zeker van. U heeft het zich wellicht ooit eens afgevraagd… Waarom de heren hun jasjes nu toch naar rechts sluiten (links over rechts), en de dames hun jasjes naar links (rechts over links) sluiten?  
U bent alvast zeker niet de enige die zich deze vraag stelt!
Welnu, het antwoord voor beide vragen is eigenlijk redelijk simpel en logisch. Van waar komt dit gebruik?  

Laten we beginnen met de heren. Het jasje of de vest, met de knopen op de rechterzijde, en de knoopsgaten aan de linkerzijde. Zo kennen we het toch allemaal ‘sinds mensenheugnis’. Als we het historisch bekijken, komen we tot het feit dat, in vroegere tijden, de kleding voor heren van stand, vooral dan de rijkere heren, de échte heren, voorzien was om ook wapens te dragen, of zelfs te verbergen. 

Aangezien de meeste mannen hun zwaard, degen of sabel in de rechterhand zouden nemen of hielden, “het was dus handiger, en vooral veel sneller dan hun linkerhand, om het jasje, de vest of overjas te openen.” Ja, échte mannen nemen geen risico! Echte mannen denken ook functioneel. Puur voor het gemak, voor de efficiëntie dus. We moeten dit dus bekijken als louter een praktische maatregel.
Stijlmatig is hier geen enkele reden voor. Sartoriëel onbeduidend zelfs. 

U kan hier ook goede voorbeelden van terugvinden in de oude portretten. Al deze ‘hand-in-waistcoat’ tekeningen en schilderijen die zo populair waren in de 19e eeuw…  Zichtbaar is steeds één hand in een open gedeelte van de jas: rechts naar links, zodanig men snel het wapen kon trekken indien nodig.
Het zwaard of de sabel, werd immers meestal aan de linkerzijde gedragen, en zo kon het dus snel getrokken worden met de rechterhand ! 

Als het jasje of de vest andersom zou sluiten, zou het handvat, het heft van de degen, de sabel of het zwaard, immers vast geraken in de kleding. Totaal onpraktisch, en als het er op aan kwam, levensbepalend ! Ieder rechtgeaard heer van standing eiste dus steeds van zijn kleermaker dat de sluiting op deze wijze, vakmatig en professioneel werd uitgevoerd.

Deze wijze van dracht, en verwijzing naar een mannelijke levensstijl, deze traditie, werd dan ook logischer wijze overgezet naar al de andere (mannelijke) kledingstukken. Denk hierbij dan vooral aan de hemden en eventueel de gilets. Zo simpel is het ! ‘It’s elementary, my dear Watson’.

Waarom toch dragen de dames het dan net andersom, zal u zich afvragen? En ook dit heeft een zeer logische verklaring. De reden is echter niet omdat het dames zijn, en dames alles steeds anders moeten of willen doen. We kunnen ook stellen dat wapen dracht en dames niet écht samengaan, dus daar is ook geen reden in te vinden. 

De echte dames van stand werden immers vroeger thuis aangekleed door hun bediendes, of de kamermeid, ‘the maid’, of de ‘nanny’: En voor een rechtshandig (de meeste mensen zijn nu eenmaal rechtshandig) persoon is het gewoon handiger om het rechts-over-links te doen vanuit een omgekeerd voorkant perspectief. Efficiëntie voor het personeel dus. Alweer een praktische uitwerking, om het leven gemakkelijker te maken voor al de betrokken partijen. Trouwens is het voor  een rechtshandige heer ook gemakkelijker om de op zijn wijze gesloten kleding zelf terug te openen.

Hoogstwaarschijnlijk heeft het weinig of geen noemenswaardige invloed gehad doorheen de door ons gekende geschiedenis, maar ik ben er wel zeker van dat er ergens ooit wel een heer dit verkeerd ingeschat heeft, met zijn sluiting en knopen aan ‘de verkeerde kant’, en aldus jammerlijk te laat was om zijn sabel of degen te kunnen trekken, en zich terdege te kunnen verdedigen.

Conclusief kunnen we dus stellen dat hij daardoor middendoor gehakt werd, of iets dergelijks. Gelukkig weten we nu toch allemaal het ‘wat’, ‘hoe’ en ‘waarom’, maar dit zijn dus de initiële redenen waarom ontwerpers deze traditie aanhouden. U kan tevens de rechter-knoop-orientatie ook zien als een direct overblijfsel vanuit de toenmalige oorlogvoering:

“To ensure that an enemy’s lance point would not slip between the plates,” wordt immers door curators geschreven in “The Art of Chivalry: European Arms and Armor from the Metropolitan Museum of Art”, “they overlapped from left to right, since it was a standard fighting practice that the left side, protected by the shield, was turned toward the enemy. Thus, men’s jackets button left to right even to the present day.”

Conclusie: 
Vanuit een praktisch standpunt werd er een efficiënte traditie opgestart. Heden  ten dage totaal nutteloos, maar de achtergrond van het hele verhaal is eigenlijk dus best wel boeiend. U ziet het, zelfs nu nog, in de hedendaagse mode worden bepaalde tradities nog steeds gerespecteerd, al zullen weinigen écht weten waarom. En zoals we allemaal weten en begrijpen, zijn vele tradities er om geëerd en gerespecteerd te worden. Ze zijn immers ontstaan voor een bepaalde reden. 

We kunnen wel stellen dat het hier om een triviaal feit gaat voor velen, om niet te zeggen de overgrote meerderheid, maar baat het niet, dan schaad het niet. En het kan een leuke gespreksstof zijn, in wat anders een saaie conversatie zou zijn!

Raphaël van den Poel, voormalig fashion consultant van ScapaReinhard Frans en Atelier NA maatpakken,
schrijft onze wekelijkse blog over gentleman zaken. Hij schrijft voor MYX Magazine, een Vlaams luxe lifestyle platform.
Hij heeft ook een eigen blog die je hier kunt lezen:
http://belgiandandy.blogspot.com

Raphaël van den Poel
The Belgian Dandy