Berichten

Thierry Stravers Gentleman Franc-Maçon gentleman blog Freemasons Dutch Nederlandse regalia maçonniek Vrijmetselarij Vrijmetselaarswinkel Loge Benelux

Eerst moeten we ons af vragen waarom vele, zoniet de meeste mannen, vermijden om roze gekleurde kledingstukken te dragen?

Talloze mannen – meestal diegenen met een te hoog macho gehalte– beschouwen roze als een vrouwelijke kleur. En net daardoor, dankzij dit onfortuinlijke stereotype, weigeren velen om deze kleur te dragen. Eén van de vele redenen is echter dat het hen een bepaalde graad van onzekerheid bezorgd. Ze voelen dit aan alsof de kleur hun sexuele oriëntatie of graad van mannelijkheid zou bepalen.

Wat natuurlijk totaal uit de lucht gegrepen is. Bent u een macho of een watje ? Laten we even terug gaan in de geschiedenis.
Tot midden 20ste eeuw kreeg roze de voorkeur voor jongetjes, vanwege de felle uitstraling, en blauw voor meisjes vanwege de associatie met de Maagd Maria.

Voor de jaren 50, straalde de roze kleur zelfs een bepaalde ‘mannelijke kracht’ uit. Er waren zelfs ‘khaki’ broeken in het leger die de bijnaam ‘pinks’ kregen, vanwege de roze gloed die er soms opzat. Desalnietemin moeten we heden vaststellen dat er nog toch een krachtige vrouwelijke connotatie aan verbonden is, en dit zowel bij dames als heren.

En nog langer geleden droegen de soldaten, bij de Slag om Waterloo, rode jassen. Dit werd zeer bewust gedaan, omdat een gewonde of dode zijn bloed, de ‘makkers’ niet zou afschrikken. Later evolueerde dit naar roze.

Ten tweede bekijken we waarom en hoe mannen roze kunnen dragen.
De kleur heeft een root potentieel om te combineren. Het is flamboyant en voegt een bepaalde ‘lichtheid’ toe aan uw outfit. De kleur roze is een sublieme toevoeging bij bvb. bruin, khaki, een monochrome outfit, en de donkere varianten van blauw.

Roze is een kleur die zowel formaal als casual gedragen kan worden. Denk bijvoorbeeld aan een zwart of grijs pak dat best wel opgeleukt kan worden met een frisse kleur van hemd. Roze doet dit met gemak ! Het is klassiek en geeft een heer een bepaalde elegantie. Denk aan een man van de wereld die op Mayfair rondstruint, eventueel een ciaar in de hand, en klaar om de wereld over te nemen. Net zo gemakklijk kan deze scene zich afspelen op  de Chapms Elysées of op Fifth Avenue.

Ten derde: Hoe een roze hemd dragen, en hoe te combineren?

Aangezien roze een redelijk felle, ja zelfs brutale kleur kan zijn, valt de kleur best te combineren met de donkerdere tonen. De kleur is echter wel veelzijdig: ze gaat goed samen met zowel zwart als grijs. Donkergrijs bedoel ik dan. Voor mij valt de keuze op blauw.

Navy: Gewoon eenvoudig met een donkerblauw pak. De kleuren completeren elkaar perfect. Dit gezegd zijnde, met een blauwe blazer dus ook! En hierbij dan een rijze flanellen broek, of als u meer van de preppy stijl bent, een leuke chino of khaki.

Combineer met jeans en bruine loafers. Of zelfs een witte jeans in de zomer, en zwartte loafers? Vergeet ook nooit de riem aan te passen aan uw schoenen.

Qua seizoen voelt roze zich het best in de lente en zomer! Het zonlicht laat de kleur er echt uit springen.

Tips & Feiten:

  • Probeer roze t-shirts of truien te vermijden.
  • Psychologisch onderzoek heeft aangetoond dat de kleur roze een kalmerend effect heeft op andere mensen. Het relaxeert hen.
  • Donkere of gebruinde huid gaat beter met de pastelvarianten.
  • De roze polo is eeuwig preppy. Een Ivy-League uitstraling.
  • Als u toch nog denkt dat het te vrouwelijk zou zijn qua uitstraling, combineer dan gerust met mannelijke accessoires zoals bretels, een gilet, of zelfs beter, een vest. Beperk je accessoires wel tot een minimum, aangezien roze sowieso  al een statement is. ‘Less is more’ in dit geval!
  • Het laat zien dat u niet langer een kind bent dat jongens-kleding dient te dragen. De kleur vergt wel een bepaalde vorm, of laten we zeggen niveau van zelfzekerheid. En dit gezegd zijnde, het definiëert niemands sexualiteit. Deze overtuiging mogen we best als onderontwikkeld beschouwen.
  • De kleur heeft ook als eigenschap om vrouwelijke aandacht op te eisen, dit is tevens wetenschappelijk bewezen. Vele dames vinden dat een man die roze draagt zelfzekerder over komt, gevoeliger is, meer in contact met zijn innerlijke zelf en emoties. Deze eigenschappen worden algemeen gezien zeer gewaardeerd door vrouwen.
  • Roze dragen doet u opvallen, en maakt u machtiger Een studie uit 2012, aangevraagd door Cotton USA, heeft enkele verrassende feiten aan het licht gebracht en aangetoond dat mannen die roze dragen gemiddeld $1.200 meer verdienen op jaarbasis. Deze heren maken ook meer indruk op vrouwelijke collega’s, en ze presteren met meer zelfzekerheid. Indien u verloren loopt in een massa volk kunnen uw vrienden of familie u gemakkelijk terugvinden. U bent immers die gevoelige man, omringd door dames.

Raphaël van den Poel, voormalig fashion consultant van ScapaReinhard Frans en Atelier NA maatpakken,
schrijft onze wekelijkse blog over gentleman zaken. Hij schrijft voor MYX Magazine, een Vlaams luxe lifestyle platform.
Hij heeft ook een eigen blog die je hier kunt lezen:
http://belgiandandy.blogspot.com

Raphaël van den Poel
The Belgian Dandy

Thierry Stravers Gentleman Franc-Maçon gentleman blog Freemasons Dutch Nederlandse regalia maçonniek Vrijmetselarij Vrijmetselaarswinkel Loge Benelux

Harry’s New York Bar, Paris.
Zoals jullie misschien al doorhebben ben ik een groot amateur van iconische dingen. Want, toegegeven, ze zijn immer iconisch voor een reden! Zo dronk ik mijn eerste Sidecar tijdens mijn studententijd in ‘Harry’s Bar New York’ in het befaamde ‘Montreux Palace Hotel’ in Montreux, toen ik in Zwitserland woonde en studeerde. En aangezien de feestdagen weer op komst zijn, mag er al eens een beter cocktail geschonken worden, in deze tijden van voorgemaakte mixers, en andere voorgemaakte kleurrijke fantasietjes. Gentlemen, u kan gewoon niet fout gaan met het volgende motto: ‘Stick to the Classics’.

Het Ritz Hotel in Parijs claimt de oorsprong van deze cocktail.
De eerste recepten om de Sidecar te maken verschenen reeds in 1922, in Harry MacElhone’s ‘Harry’s ABC of Mixing Cocktails’ en in Robert Vermeire’s ‘Cocktails and How to Mix Them’. Het is ook één van de zes basis dranken in de lijst van David A. Embury’s ‘The Fine Art of Mixing Drinks (1948)’. Het lekkere drankje is nog het meest verwant met de oudere cognac ‘Crusta’, die echter wel verschilt in zowel presentatie als maten en ingrediënten.

Buck’s Club, London.
In de vroege edities van MacElhone’s boek, quoteert hij Pat MacGarry als de uitvinder. De populaire bartender in Buck’s Club, London. Echter, in latere edities noemt hij zichzelf. Vermeire zegt dat de cocktail zeer populair was in Frankrijk en dat hij in Londen voor het eerst geïntroduceert werd door MacGarry, de gevierde barman. Embury daarentegen geeft krediet voor de uitvinding aan een Amerikaanse legerkapitein in Parijs tijdens de eerste Wereldoorlog. Hij noemde de cocktail naar de snelle motorfiets met zijspan die hij in die tijd reed !

Trouwens, over Parijs gesproken. Toen ik daar woonde kon ik niet anders dan regelmatig ‘Harry’s New York Bar’ bezoeken natuurlijk. En u kan het al raden, ook in deze authentieke bar dronk ik mijn Sidecars.

Zo gecompliceerd als hij er dan ook mag uitzien in de mixologische canon, hij misleidt u in zijn éénvoud. Eigenlijk is hij gemakkelijk te maken zoals uw ochtendlijk kopje koffie! Door de eenvoudige combinatie van slechts drie ingrediënten en een paar ijsblokjes om het wat opwindend te maken, wordt er een perfecte smaak- en aroma match bereikt. Alhoewel hij heel simpel is qua structuur, is hij zeker complex genoeg om de meest verwende smaakpupillen te bevredigen.

Als u zich geroepen voelt, mag u best wel met de verhoudingen experimenteren. De oudste recepten spreken over de evenredige, simpele mix van de 3 ingrediënten, maar voor velen is dit een beetje saai. Verschillende gidsen en receptenboekjes maken gewag van een 2:1:1 ratio van Cognac, citroensap en Cointreau. Ikzelf geef er echter de voorkeur aan om iets meer Cointreau (triple sec) dan citroen toe te voegen om er een voor mij acceptabele balans in te houden. Maar voelt u zich gerust vrij om uw eigen verhoudingen te proeven en te testen.

Belroy’s Bijou, Antwerpen.
Om zekerheid te krijgen maakte ik toch maar een afspraak met één van de beste cocktail-bars in Antwerpen, Belroy’s Bijou, alwaar een gepassioneerde top-mixologist, Mr. Dieter Van Roy mij uitlegt, met de juiste moves, hoe zij een meer dan goede Sadecar maken.

 

Ingredienten:

  • Cognac: 4cl
  • Cointreau: 1 cl
  • Citroen / Lemon: 3 cl
  • Suikersiroop: 2 cl (suiker in water op te lossen in verhouding: 1:1)

Met een deskundige flair mixt de gesnorde Dieter voor mij een heerlijke Sidecar, met een vlotte swing.

Hoe doen we het?
Combineer de Cognac of brandy, de Cointreau, en het limoensap in een cocktail shaker, samen met de suikersiroop, en vul ruim met ijsblokjes. Geen ijsschilfers anders verwaterd het teveel. Schud stevig gedurende minstens 10 seconden, en schenk uit via een ‘strainer’ (zeefje).  Garneer het glas met een schelletje appelsien of limoen schil als u het geheel wilt opleuken.
Easy peasy zoals ze zeggen, of in het Frans: ‘Simple comme bonjour’

Optioneel:
Prepareer het cocktail glas door een sneetje te maken in een limoenschijfje en ga hiermee over de rand van het glas. Draai dan het glas om en haal de rand oor zeer fijne suiker om een superfijn suikerrandje aan het glas te laten kleven. Koel het glas tot wanneer u het nodig hebt om de cocktail te serveren. De eerste vermelding van dit suikerrandje op een Sidecar vinden we terug in 1934, in drie boeken: ‘Burke’s Complete Cocktail & Drinking Recipes’, ‘Gordon’s Cocktail & Food Recipes’ en in ‘Drinks As They Are Mixed’ (een gereviseerde herdrukte versie van Paul E. Lowe’s boek uit 1904).

Gentlemen……cheers !

Raphaël van den Poel, voormalig fashion consultant van ScapaReinhard Frans en Atelier NA maatpakken,
schrijft onze wekelijkse blog over gentleman zaken. Hij schrijft voor MYX Magazine, een Vlaams luxe lifestyle platform.
Hij heeft ook een eigen blog die je hier kunt lezen:
http://belgiandandy.blogspot.com

Raphaël van den Poel
The Belgian Dandy

Thierry Stravers Gentleman Franc-Maçon gentleman blog Freemasons Dutch Nederlandse regalia maçonniek Vrijmetselarij Vrijmetselaarswinkel Loge Benelux

De Iconische Trench Coat: Dé klassieker onder de regenjassen

Herfst, dus hebben we regen en koude wind. Dit vraagt om aangepaste kledij. Dus komt de regenjas weer boven !
De meest klassieke is de iconische Trench Coat natuurlijk. Van militarische oorsprong is hij steeds waterdicht, meestal met knopen en met een riem uit hetzelfde materiaal. Het is een heel gedetailleerd kledingstuk: vele zakken en knopen, flappen en vooral vroeger ook met epauletten.

Oorsprong:

Het woord ‘trench’ duid op de militaire oorsprong, en komt van de ‘trenches’, de loopgraven uit de Eerste Wereldoorlog.
In dit wereldwijde militaire conflict vochten Britse, Franse en Amerikaanse troepen samen tegen Duitsland. In de herfst van 1914 liep de strijd vast in een langdurige loopgravenoorlog. Strijders van beide partijen zaten dagen achtereen vast in modderige schuttersputjes, die tijdens de frequente stevige regenbuien steevast onderliepen. De toenmalige legeruniformen waren meestal niet berekend op dergelijke omstandigheden. Vooral de dikke Britse wollen overjassen raakten vrijwel meteen doorweekt, waardoor duizenden soldaten aan ziektes bezweken, waaronder ook een flink aantal officieren. Met de winter op komst ging de Britse legerleiding daarom dringend op zoek naar een alternatieve winterjas, die ze uiteindelijk vonden in de trenchcoat.

Wie is de uitvinder ?

Twee Britse bedrijven beweren deze jas te hebben bedacht. Aquascutum beweert deze trenchcoat geïntroduceerd te hebben om de Britse officieren aan een functionele jas te helpen. Maar volgens hun grote concurrent Burberry zou de eerste trenchcoat echter in 1914 ontworpen zijn door Thomas Burberry, de toen 80-jarige oprichter van het bedrijf. Beide ondernemingen produceerden tijdens de oorlog trenchcoats voor het Britse leger, maar wie van de twee als eerste op het idee kwam zullen we waarschijnlijk nooit weten. De aanspraak van Aquascutum stamt uit de jaren 1850. Thomas Burberry, de uitvinder van gabardine, diende echter in 1901 een ontwerp van de nieuwe officiersjas in bij het Britse ministerie van Defensie.

Het was in ieder geval een instant succes ! De waterdichte gabardine stof bood een perfecte bescherming tegen de regen, evenals de loshangende flap aan de achterkant. Daarbovenop kwam de jas tot over de knieën, waardoor hij lang genoeg was om de bovenbenen warm te houden, maar echter te kort om door de modder te slepen. In de grote ruime zakken konden de officieren hun uitrusting kwijt en door de ventilatieopeningen konden ze hun zweetgeur laten ontsnappen.

De trenchcoat was helaas niet gratis. Militairen die deze jas wilden dragen, moesten hem uit eigen zak betalen. Een trenchcoat kostte toen zo’n 3 à 4 Britse pond, wat voor een gewone soldaat gelijkstond aan 3 tot 4 maanden soldij. Resultaat? De trenchcoat ontwikkelde zich tot een statussymbool onder de Britse officieren. Dit ging zelfs zo ver dat de legerleiding op een gegeven moment iedereen onder de rang van sergeant-majoor verbood om de jas te dragen. Jammer, maar helaas. Dit had als onbedoeld effect echter dat het sterftecijfer onder Britse officieren weer enorm steeg, omdat de Duitse sluipschutters hen er nu veel gemakkelijker tussenuit konden pikken.

Diezelfde jaren waren ook de hoogtijdagen van de grote expedities. Een van de eersten die gabardine daarvoor probeerde was de Britse ontdekkingsreiziger Ernest Shackleton, die in 1914 heimelijk met zijn schip in het kruiende ijs op Antarctica vastliep maar kon overleven dankzij de onverwoestbare stof van Burberry. En natuurlijk een ongelofelijk doorzettingsvermogen.

Wat is een trench-coat dus nu écht ?

De trenchcoat is uiteraard een regenjas gemaakt uit gabardine, maar ook leer of popeline worden wel eens gebruikt. Meestal heeft hij een uitneembare isolerende voering en de klassieke modellen variëren in lengte van kuithoogte tot net boven de knie.
Verder heeft hij traditioneel een dubbele rij van in totaal tien knopen, wijde revers en een riem rond het middel en de uiteinden van de mouwen. Vaak bevinden zich op de schouders ook flappen die met knopen te sluiten zijn. De klassieke kleur voor een trenchcoat is kaki.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden aan het ontwerp van de trenchcoat de alom bekende typische schouderflappen en riemen toegevoegd. De schouderflappen dienden voor de bevestiging van epauletten en andere ranginsignes; de riemen dienden volgens een legende voor de bevestiging van handgranaten. Dit klinkt natuurlijk heel stoer en mannelijk, maar in werkelijkheid werden er gewoon zwaarden en kaarten aangehangen.

Evolutie

Tijdens de Tweede Wereldoorlogen doken er verschillende varianten op. Meestal korter voor meer bewegingsvrijheid. We gaan hier nu niet verder op in, maar kunnen wel stellen dat de trenchcoat niet meer weg te denken was. Nu siert hij ons straatbeeld bij zowel heren als dames. Niet enkel veteranen, maar ook Hollywood zorgden voor de bekendheid en status en nadien wereldwijde verspreiding.

Verscheidene beroemde acteurs droegen deze jas in filmklassiekers, zoals Humphrey Bogart in ‘Casablanca’ en Marlene Dietrich in ‘A Foreign Affair’. Het feit dat gangsters, detectives en femmes fatales op het witte doek in een trenchcoat verschenen, maakte het kledingstuk nog aantrekkelijker voor het grote publiek. De reputatie van de jas was hiermee definitief gevestigd.

Ook andere fictieve helden droegen hun steentje bij: inspecteur Columbo, Dick Tracy, Neo uit The Matrix en Peter Sellers’ inspecteur Jacques Clouseau. Michael Caine in Get Carter, Warren Beatty in Dick Tracy en Alain Delon in Le Samouraï. Doorgaans dragen zij er dan een Fedora of bij extreem koud weer een Oesjanka bij.

Wat is Gabardine eigenlijk, vraagt u zich misschien nog af ?

Gabardine is een weefsel in steile keperbinding. Traditioneel is de stof gemaakt uit wol. Ook mengelingen van katoen, kunstvezel en wol en volledig synthetische varianten zijn gangbaar. Gabardine wordt waterdicht geïmpregneerd, is duurzaam en kreukbestendig. Men gebruikt het om deze eigenschappen voor pakken en uniformen, maar vooral voor regenjassen dus. De oorsprong van de stof is niet geheel duidelijk. Brits modeontwerper Thomas Burberry zou het in 1879 hebben uitgevonden als mengeling van wol en katoen, maar volgens andere bronnen zou de naam afgeleid zijn van het Parijse modehuis Gabartin.
Aan de goede kant van de stof heeft gabardine meer schering- dan inslagdraden. Vaak zijn er tweemaal zoveel schering- als inslagdraden. De scheringdraad passeert gewoonlijk twee inslagdraden alvorens onder één of twee inslagdraden door te gaan. Deze compacte weefstructuur maakt gabardine waterafstotend en kreukbestendig. Net als iedere andere keperbinding vertoont gabardine karakteristieke diagonale lijnen. Deze zijn duidelijk zichtbaar, staan dicht op elkaar en zijn lichtjes gerezen. De hoek van de diagonalen bedraagt 45 of 63 graden. Herenmode maakt vaker gebruik van varianten met de grotere hoek. In vrouwenmode komt vooral de kleinere hoek voor.

 

Raphaël van den Poel, voormalig fashion consultant van ScapaReinhard Frans en Atelier NA maatpakken,
schrijft onze wekelijkse blog over gentleman zaken. Hij schrijft voor MYX Magazine, een Vlaams luxe lifestyle platform.
Hij heeft ook een eigen blog die je hier kunt lezen:
http://belgiandandy.blogspot.com

Raphaël van den Poel The Belgian Dandy

Thierry Stravers Gentleman Franc-Maçon gentleman blog Freemasons Dutch Nederlandse regalia maçonniek Vrijmetselarij Vrijmetselaarswinkel Loge Benelux

De Regimental oftewel de gestreepte das

Ook wel rep-tie of clubdas genoemd. Er is een duidelijk verschil tussen Engelse en Amerikaanse strepen, namelijk de richting. U vraagt zich misschien af hoe dit komt en waarom? Wel, wij leggen het graag aan u uit.

De welbekende Britse ‘regimental tie’ heeft de strepen in een hoek van hoog links, maar beneden rechts. Zoals ze over de plas zeggen: ‘from the heart’. Het is tevens de richting van de Britse en internationale militaire groet. Het ontstond dus rond de 20e eeuwwisseling. Specifieker ‘from heart to sword’, als een knipoog naar de oorsprong van het gevecht, de oorlog. Voor zij die zich nog afvragen vanwaar het woord ‘Regimental’? De kleuren en patronen van de dassen en linten werden sinds de eerste wereldoorlog afgeleid van uniformen, vlaggen en wapenschilden. En dus ook regimenten. De regimental tie, staat ook bekend als de ‘club tie’. De drager communiceert op deze wijze zijn lidmaatschap van een gentleman’s club.

Koninklijke invloed

In het begin van de 20e eeuw bezocht de Prins van Wales, voor hij even koning werd, Amerika op een officieel staatsbezoek.
Zonder het zelf te beseffen veranderde hij de gewoontes van hoe en door wie de gestreepte dassen gedragen werden.
Net zoals vele oud-strijders droeg hij zijn regimental das, blauw-rood gestreept van de Grenadier Guards.
De Amerikanen, gefascineerd door zijn stijl en kleding, waren extra geboeid door die das, die daarop druk besproken werd
in de pers. Na zijn bezoek werden ze immens populair.

De Democratisering van een Ikoon

Brooks Brothers bedacht dat deze stijl voor iedereen beschikbaar moest zijn. Om het te Amerikaniseren als het ware.
Ze namen de betekenis van de das weg, door de strepen het tegenovergestelde te maken: Namelijk van rechts naar links!
Deze act van mode-rebellie was de geboorte van een stijl-ikoon.

Sindsdien is de gestreepte das de favoriet van iedereen, gaande van de Amerikaanse President, tot popsterren.
De liefhebbers zijn net zo divers als de varianten van de das zelf. Gaande van militairen, tot zakenmannen, en de bekende Ivy-League universiteiten.

Vandaar dat de Amerikaanse dassen dus in de tegenovergestelde richting zijn. Een ietwat speelsere uitleg is dat de Engelse dassen de richting van het gezicht volgen, terwijl de Amerikaanse naar het kruis wijzen.

Nadat scholen en ‘social-clubs’ deze trend volgden, werd de look ook heel modieus en populair bij de gewone burgers. Accessoires dragen in bepaalde kleuren werd een manier van het uitstralen van een sociale status. Op deze wijze werd deze mooie klassieker ook geïntroduceerd in de sartoriële wereld, zonder in conflict te zijn met bepaalde tradities.

Vele merken, gaande van Brooks Brothers tot Ralph Lauren, ontdekten een bepaalde vorm van gesofistikeerdheid en elegantie die bij de gestreepte das hoort. Het is nu een klassieker in de Amerikaanse garderobe bij prepsters en klassieke stijl-zoekers.

Das-Etiquette

Zowel de kleuren van de strepen, als de richting hebben dus eventueel een betekenis. Lidmaatschap van een militair regiment, een exclusieve club, of een prestigieuze universiteit zoals Oxford, Cambridge of Harvard. Hij geeft een duidelijke identiteit aan voor deze groepen. Het moet gezegd worden dat het niet geapprecieerd wordt dat als u een das met betekenis draagt, en u geen lid bent of was van deze groep.  U heeft er namelijk geen recht op en bepaalde mensen nemen daar zelfs aanstoot aan.

Raphaël van den Poel, voormalig fashion consultant van ScapaReinhard Frans en Atelier NA maatpakken,
schrijft onze wekelijkse blog over gentleman zaken. Hij schrijft voor MYX Magazine, een Vlaams luxe lifestyle platform.
Hij heeft ook een eigen blog die je hier kunt lezen:
http://belgiandandy.blogspot.com

Raphaël van den Poel The Belgian Dandy

 

 

 

Thierry Stravers Gentleman Franc-Maçon gentleman blog Freemasons Dutch Nederlandse regalia maçonniek Vrijmetselarij Vrijmetselaarswinkel Loge Benelux

Overjassen bestaan in een keur van stijlen en modellen.
De meesten noemen het gewoon een overjas, of in het Engels; een Chesterfield of Crombie. Ze offreren de drager niet alleen adequate bescherming tegen de elementen, maar ze doen u er ook goed uit zien. Er zijn echter wel verschillen. Het is een feit dat de overjas veel over de drager uitstraalt. Wat draagt hij eronder?
Welk model heeft u nodig? Welke stijl past het beste bij u? Welke stof heeft u gekozen? Persoonlijk draag ik meerdere exemplaren. Met een midden-sluiting, double-breasted, navy-blauw, beige/camel en grijs geruit. De materialen varieren van stevige harde wol tot een zachte wol-kasjmier mix, tot zelfs een volledig kasjmier exemplaar. Laten we daarom de overjas eens van naderbij bekijken.

DE ‘CROMBIE’

J & J Crombie Ltd. Is een Britse kledingproducent. Ze maken high-end kleding en accessoires onder de Crombie naam.
Ze zijn het best gekend voor hun luxe overjassen. Zodanig zelfs dat andere merken de naam Crombie gebruiken om naar hun eigen productlijn te verwijzen, die in dezelfde stijl gemaakt worden: Een ¾ overjas, meestal in wol. Het is echter geweten dat Crombie tegen deze praktijken, en het generische gebruik van hun naam, legale acties onderneemt.

Onmiddellijk herkenbaar is de Retro jas: De meest iconische aller tijden, en exclusief beschikbaar bij Crombie. De Retro haalt zijn inspiratie bij de eerste heren-overjassen en de stijlvolle Engelse topcoats, met een uitzonderlijk oog voor detail. In een klassieke snit, met enkele overlappende sluiting straalt hij traditie en elegante Britse tijdloosheid uit.

Aanhangers van deze klassieker zijn o.a. Sir Winston Churchill, The Beatles, en Cary Grant. Beschikbaar in een rijk navy-blauw, of sterk zwart, is elke jas zorgvuldig gevoerd in rood, en heeft een onderscheidende kraag in zwart fluweel. Klassiek en multifunctioneel is dit Crombie icoon, en dus ook deze stijl, een favoriet bij staatshoofden en de klassieke filmsterren van weleer.

DE ‘CHESTERFIELD’

De Chesterfield is een lange, overjas, genoemd naar Sir George Stanhope, de 6e Graaf van Chesterfield, en leider van de Britse mode in de jaren 1830 en 1840.
De Chesterfield verscheen ten tonele rond 1840, samen met de zogenaamde “lounge suit”, als alternatief voor
de hoog-opgesneden overjassen zoals de “frock overcoat” die zwaar getailleerd was met horizontale naden en stiksel. De Chesterfield heeft geen horizontale naden, of baleinen, maar kan toch nog elegant gevormd worden door de zij-naden oftewel de figuurnaad.

Hij heeft een enkele of double-breasted sluiting, en was populair in een variëteit van stoffen, typisch de zwaardere tweed, in kool-grijs of donkerblauw, en zelfs de camel-kleurige klassieker. Hij wordt dikwijls uitgevoerd met een fluwelen kraag. Deze varianten maken hem zeer multifunctioneel, zodanig dat hij gedragen kan worden met een pak in de stad, of zelfs semi-formeel, tot zelfs sportiever.

Hij was toonaangevend voor stijlvolle mannen in de jaren 1920s tot 1960s, en sindsdien een klassieker voor zowel heren als dames.

DE ‘COVERT COAT’

De covert coat was oorspronkelijk een korte overjas die gedragen werd tijdens de jacht. Tegenwoordig wordt hij verkocht als gewone overjas. Hij werd echter ontworpen in de late 19de eeuw om te dragen tijdens het paardrijden. Vandaar dat de jas ook steeds een hoge split achteraan heeft. De Covert stof waar de jas van gemaakt is, is een stevige Tweed, genoemd naar de beslagen oppervlakte (covered area), de zone, waar zich veel wild bevond, en dus diende als startpunt van een jachtpartij.
De covert coat is altijd single-breasted, midden sluiting dus, revers met inkeping, zakken met flappen. Een ticket-pocket is optioneel. Typisch is het stiksel: 4 of 5 lijnen aan de manchetten van de mouwen, en onderaan de jas, op de zoom. De kraag is uitgevoerd in oftewel covert-stof, ofwel in rijkelijk fluweel. De traditionele kleur varieert van een licht groenachtig beige, tot een toegeeflijke groentint, maar varianten in rijs en donkerblauw zijn evenzeer gebruikelijk.

Varianten werden gedragen door George VI en Edward VIII, maar evenzeer door zowel Jason Statham als Stephen Graham in de misdaadkomediefilm Snatch uit 2000. De covert coat kreeg veel media-aandacht tijdens de verkiezingen in het Verenigd Koninkrijk in 2015, toen hij gedragen werd door UKIP partij leider Mr. Nigel Farage

DE ‘POLO COAT’

De ‘polo coat’, ook gekend als de camel-overjas werd oorspronkelijk gedragen door polospelers in Engeland.
Hij is altijd verkrijgbaar bij Ralph Lauren, maar niet door hem ontworpen.
De polo coat was oorspronkelijk een jas met overslag, met een gordel. Uiteindelijk evolueert hij naar een double-breasted model met knoopsluiting.
Vóór de 1e Wereldoorlog arriveerde polo in de VS en toen de spelers hun jassen droegen na wedstrijden werd de polo coat overgenomen door zowel toeschouwers als modeleiders. In 1926 werd deze kamelenhaar jas vooral populair bij studenten in Princeton en Yale, en een paar seizoenen later had hij de Verenigde Staten volledig veroverd. Tegen het einde van de jaren twintig telde bijna elke Ivy League-undergrad een Chesterfield- en een Polo Coat-garderobe.
Origineel in kamelenhaar, later een mengeling met schapenwol, vanwege de duurzaamheid.
De termen ‘polo-coat’, en ‘camel-coat’ zijn dus synoniem.

Raphaël van den Poel, voormalig fashion consultant van ScapaReinhard Frans en Atelier NA maatpakken,
schrijft onze wekelijkse blog over gentleman zaken. Hij schrijft voor MYX Magazine, een Vlaams luxe lifestyle platform.
Hij heeft ook een eigen blog die je hier kunt lezen:
http://belgiandandy.blogspot.com

Raphaël van den Poel, The Belgian Dandy

Thierry Stravers Gentleman Franc-Maçon gentleman blog Freemasons Dutch Nederlandse regalia maçonniek Vrijmetselarij Vrijmetselaarswinkel Loge Benelux

Tuxedo – Black Tie – Smoking …….  Gaat u een horloge dragen? Of draagt u er geen? Wordt dit wel of niet gedaan? En waarom?
Binnenkort komen de feestdagen er aan, en moet u er toch even bij stil staan.
Deze vraag krijg ik met regelmaat voorgeschoteld. Daarom, om de verwarring weg te nemen, en veronderstellingen en feiten van elkaar te scheiden…
Laten we even naar de argumenten kijken ! Want vroeger kon het écht niet. En in sommige milieus kan het nog steeds niet.

CONTRA’s:

  • Het ziet er niet uit! Aangezien de smoking of tuxedo minimalistisch van stijl is. Strak en elegant, maar sober. Een horloge haalt de balans er uit, en maakt het geheel dus minder stijlvol.
  • Etiquette! Misschien wel hét belangrijkste argument ! Een polshorloge kan het signaal sturen naar de gastheer van het exclusieve evenement dat u bijwoont, dat u, hoeveel moeite hij of zij ook stak in de organisatie, toch wakker ligt van de tijd. Dit wordt mogelijks als on–respectvol beschouwd. Moet u misschien nog ergens anders heen? Al uw aandacht dient te gaan naar de gastheer of gastvrouw, en de gasten.
  • U heeft helemaal geen horloge nodig, aangezien iedereen tegenwoordig toch een smartphone heeft.

PRO’s:

  • Wel, soms wil u gewoon weten hoe laat het is.
  • U heeft een zeer mooi horloge en wil dit dan ook gewoon dragen.
  • Een polshorloge is nog steeds beter, dan dat u zou kijken op uw smartphone. Het valt nu éénmaal minder op om discreet naar uw pols te kijken, dan uw smartphone uit uw zak te halen, het scherm op te lichten en naar de uur-aanduiding te kijken
  • Zelfs hedendaagse stijliconen dragen een horloge op de rode loper. Niet dat dit als een échte referentie beschouwd mag worden, maar het zegt wel iets over de hedendaagse gangbare normen.
  • Mr. Alan Flusser, schrijver van vele iconische boeken en stijl—handleidingen, schreef over welk horloge, en hoe het te dragen bij een smoking. En zijn boeken worden internationaal beschouwd als dé handleidingen wat betreft klassiek stijl en klasse.

Nochthans:

Heeft u ooit Fred Astaire in zijn tuxedo een polshorloge zien dragen? Ik dacht het niet.
En ik daag jullie allen uit om er stijlvoller uit te zien dan dat hij ooit deed! Mr. James Bond,
Mr. 007, wordt toch door velen, zoniet de meerderheid, beschouwd als een voorbeeld van hedendaagse stijl en klasse, draagt altijd een polshorloge. Zelfs in combinatie met een smoking. Hij gaat zelfs een stap verder, want meestal is het een redelijk stevig en zwaar sportief duikhorloge.
Ach ja, als het filmisch maar oké is. Als ikzelf een event bijwoon, waar smoking of tuxedo gewenst of vereist is, kan ik toch niet anders dan opmerken dat de regel van ‘geen horloge bij de smoking’, toch wel als redelijk gedateerd beschouwd mag worden.  Wat u zelf doet, kan u onderscheiden natuurlijk. ‘Wat heurt…’

Dus, wat nu?

Dus nu dat we vastgesteld hebben wat acceptabel is en wat niet, min of meer toch, betekend  dit echter niet dat we zomaar kunnen doen en laten wat we willen. Als u toch wenst over te komen als stijlvol en met klasse, zijn er dus wel nog reels die gevolgd dienen te worden.  Of laat met het liever ‘vriendelijk advies’ noemen.
Als heer, oftewel hedendaagse gentleman, volgen we toch deze regels…..:

  • Basis regel: Als u dan toch besloten hebt een polshorloge te dragen, kies dan een zo formeel mogelijk model. Als u het ook zou dragen op het strand of om te gaan mountainbiken bijvoorbeeld, dan draagt u het ’s avonds zeker niet!
  • Aesthetiek: Romeinse cijfers in de plaats van nummers zijn steeds moor elegant en duidelijk formeler. De wijzerplaat simpele, elegant, en niet te opvallend. En u heeft zeker geen nood aan chronografen, ‘day-dates’ of andere gecompliceerde ‘world timers’. Daarentegen geraakt u nog wel weg met een mooie mooie maan-fase aanduiding of complicatie.
  • Draag het polshorloge steeds aan de linkerpols. Zodanig is het niet zichtbaar als u iemand begroet en de hand schud.
    Uw mouw en manchet kruipen dan immers steeds hoger.
  • Idealiter een eenvoudig model. Hoe kleiner en minder opvallend, hoe gepaster het is.
  • Als u écht de tijd dient te weten, doe dit dan zo onopvallend mogelijk. Gaat u even naar de toiletten, of trekt u zich even terug in een lege hal of gang, of ga even naar buiten, als u de kans er toe heeft.
  • Doet u steeds eerst de manchet-test. Zorg er voor dat het horloge niet zo groot is dat het oncomfortabel onder de mouw zit. Zorg er voor dat het zo onmerkbaar mogelijk gedragen wordt.
  • Vergewis er u van dat uw horloge geen geluidsalarmen heeft: geen gepiep of geklingel dus. Laten we geen aandacht trekken.
    En al zeker niet tijdens een diner, theatervoorstelling of concert.
  • Laten we horloges vermijden die in het donker oplichten. Dit kan als afleidend beschouwd worden. En wordt als zeer storend ervaren in bvb het theater.
  • Controleer de tijd zo min mogelijk, en al zeker niet tijdens een conversatie. Dan is uw horloge geenblik waardig, uit respect naar uw gesprekspartner toe.
  • Als u dan toch beslist heeft een polshorloge te dragen, moet dit aangepast zijn aan uw manchetknopen en de eventuele studs van het hemd. Geel goud met geel goud, zilver met zilver, rosé goud, met rosé goud. Absoluut geen combinaties of fantasietjes zijn toelaatbaar. Tevens passen we aan aan de ringen die u draagt, en/of het brilmontuur zelfs.
  • Indien mogelijk draagt u een zakhorloge, zeker in het geval van een rok-kostuum. Hierbij wordt het trouwens beschouwd als een stijlvol accessoire.
  • Het horlogebandje is bij voorkeur zwart. Zeker niet gekleurd, opvallend of flashy. Bij een donkerblauwe tuxedo echter, kan een donkerblauw bandje ook.
  • Houd de gesp van het horlogebandje zo simpel mogelijk.
  • Als het er goed uitziet, is het goed. Daarbij houd ik wel rekening met uw goede smaak en op z’n minst een basiskennis van vestimentaire klasse.

Conclusie:   

 Ja, het kan tegenwoordig dus blijkbaar wel, zeker als u uw gezond verstand gebruikt.
Bent u echter zeer traditioneel,….  Dan dragen we dus geen polshorloge.

Raphaël van den Poel, voormalig fashion consultant van ScapaReinhard Frans en Atelier NA maatpakken,
schrijft onze wekelijkse blog over gentleman zaken. Hij schrijft voor MYX Magazine, een Vlaams luxe lifestyle platform.
Hij heeft ook een eigen blog die je hier kunt lezen:
http://belgiandandy.blogspot.com

Raphaël van den Poel, The Belgian Dandy

Thierry Stravers Gentleman Franc-Maçon gentleman blog Freemasons Dutch Nederlandse regalia maçonniek Vrijmetselarij Vrijmetselaarswinkel Loge Benelux

Kennedy Vrijmetselaarswinkel nederlandse regaliaHet nautische refereert naar de zee en schepen of boten. Er is het romantische beeld dat zich reflecteert in een navy blazer met blinkende koperen of gouden knopen, een hagelwit matrozenuniform, een gele zuidwester, of de klassieke donkerblauwe of gestreepte zeemanstrui uit Normandië, met knopen op de schouder …. Het geschrevene mag al eens wat luchtiger zijn en aangezien we nog even in een mooie nazomer zitten, kan de opportuniteit zich nog voordoen om te gaan zeilen of dat u uitgenodigd wordt voor een leuke vaartochtje, of aangename namiddag op het water.


Graag geef ik u hierbij dan ook wat sartoriële tips, voor het klassieke traditionele op het water, en tevens een paar leuke ‘weetjes’.
Ach ja, tegenwoordig mag en kan alles, ook op het water, maar als voorstander van het klassieke en stijlvolle … wel, u snapt me wel.

Allereerst dienen we te toch stellen dat er een groot wezenlijk verschil is tussen ‘gaan varen, of zeilen’ (yachting), en ‘op een cruise gaan’ (cruising). Op cruise gaan is eigenlijk net hetzelfde als gewoon op hotel gaan. Het enige verschil is dat u dat doet op een cruise-schip, wat dus feitelijk gewoon een drijvend hotel is. Gaan varen of gaan zeilen is dus inderdaad waar het verschil ligt. En waar bepaalde regels dienen gevolgd te worden.
Regels  die een duidelijke praktische reden hebben, en andere eerder van traditionele oorsprong zijn.
In ieder geval, als u een gentleman bent, dient u ze wel te volgen.


De Basis Regels:

  • U dient zich natuurlijk nautisch te kleden (hoe origineel!)
  • U draagt steeds schoenen met witte zolen. Bij voorkeur de lederen variant van de ‘deck-shoes’ zoals Sebago of Sperry Topsiders. Het dek van de boot, meestal in teak, houd namelijk niet van de strepen of vegen die donkere zolen maken. En de kapitein, of eigenaar van het yacht al zeker niet ! Indien u geen schoenen met witte zolen heeft, ga dan blootvoets.
  • Draag nooit een rode broek aan boord. Dit privelège is van oudsher, en dus traditioneel, voorbehouden aan zij die de Atlantische Oceaan overgestoken hebben.
    Per boot. En we bedoelen niet een cruiseschip !

Wat gesuggereerd wordt:

  • Johnny Walker Jude Law Vrijmetselaarswinkel nederlandse regaliaWitte of beige / écru broek, of afhankelijk van het weer, short (chino of khaki).
  • Navy blauwe blazer of vest.
  • Ga voor een preppy look. Preppy haalt veel inspiratie uit de nautische levensstijl.
  • Draag een klassiek poloshirt.
  • Of, iets gekleder, een spierwit hemd.
  • Draag een bruine lederen riem. Het complimenteerd perfect met het witte van uw outfit.
  • Neem steeds een sweater of windjack mee. Op het water kan het immers fris of winderig zijn.
  • Vergeet geen zonnecrème. De weerspiegeling van de zonnestralen op het water versterkt het effect.
  • Uw schoenen dienen niet enkel een witte zool te hebben, ze moeten ook een stevige grip op het (natte) dek hebben.
  • Sokken ? Dat hangt af van uw stijl. Maar nooit ofte nimmer, zelfs en zeker geen witte, in sandalen !
  • Rood is een perfecte en mooie kleur voor uw zeiljasje of wind-breaker!

Accessories & Hoe uw Nautische look te completeren:
Een klassieke piloot of zeilbril geeft u steeds een vlotte look. Een Ray-Ban Wayfarer is een stijlvol alternatief. En als u echt voor stijlvol gaat, zoals de twee heren op de foto, dan schaft u een klassieke Persol aan.
Denkt u steeds wel aan goede lenzen, u zit immers op het water en er is veel weerspiegeling.

  • Een mooie lederen riem is belangrijk, omdat hij steeds heel zichtbaar zal zijn.
  • Een petje om u te beschermen tegen de zon, opspattend (zout) water, wind en regen.
  • Een leuk zwaar (waterdicht) horloge vervolmaakt de algemene look.
  • Uw mooie sweater of pullover kan u over de schouders draperen voor een ontspannend effect.
  • Opteert u voor iets gekleder, ga dan voor een double-breasted versie van de navy blazer.
  • Een hemd in lichte jeans—stof (Chambray).
  • Alles met een wapenschild, en dan bij voorkeu dat van uzelf, een club, of dé yacht-club waartoe u behoort.
  • Kortom, alles in wit, rood, navy en/of gestreept. Maar nooit meer dan 2 kleuren gecombineerd als u voor strepen opteert.

Hoe zich te gedragen / Bijgeloof vs. traditie:

  • JFK nautisch Vrijmetselaarswinkel nederlandse regaliaZoals reeds eerder vermeld, een rode broek enkel als u ‘de grote plas’ overgestoken hebt.
  • Draag geen groen aan boord. Dat is een landkleur.
  • Er wordt niet gefloten (lippen). Cfr. ‘Whistling a storm’.
  • Draag geen bandana. Hoe stoer het ook mag lijken, U bent toch geen piraat !
  • Ook bananen zijn aan boord niet toegelaten: Ten eerste worden ze te snel slecht, maar de legende gaat dat tijdens het hoogtepunt van de Spaanse heerschappij, en handel met de Caraïben in de jaren 1700, de meeste verloren gegane schepen bananen vervoerden. Toeval of niet ?
  • Bij het ‘boarden’, doet u dit steeds met de rechtervoet eerst.
  • Geen vrouwelijke bemanning (heel ouderwets, en voorbijgestreefd natuurlijk). Oorspronkelijk dacht men dat deze de bemanning teveel zouden afleiden. Ik vraag me af wat er veranderd is.
  • Geen konijnen aan boord. Het woord wordt zelfs niet uitgesproken !
  • De oudste officier, of de kapitein, is de eerste die de sloep, of tender, betreed. Maar ook de eerste om die te verlaten. LIFO (Last In, First Out)
  • Geen varkens zullen aan boord komen.
  • Geef de boot of het schip nooit ofte nimmer een andere naam. Indien het écht noodzakelijk is, behoud dan ergens aan boord de oude naam. Indien de naam veranderd werd, vergeet dan zeker niet een klein muntstuk in het diepste punt van de romp te leggen. Vergeet dit nooit !
  • Verlaat uw thuishaven nooit op een Vrijdag.
  • Doe dit ook niet op een donderdag. ‘Thursday’ is immers Thor’s dag: de god van donder en storm..
  • Aan boord laat u nooit uw haar knippen, knipt u uw nagels of trimt u uw baard. Het is een no-no, want dit brengt ongeluk.
  • Vermijd roodharigen! Als u er een of ene tegenkomt vlak voor het aanmonsteren of aan boord gaan, brengt dit ongeluk.
    Maar als u deze aanspreekt alvorens zij of hij u aanspreekt, brengt het alweer geluk.
  • “Rounding the two horns” van het schip betekend dat u met beide ellenbogen aan tafel mag zitten tijdens maaltijden. (Vele tradities en uitspraken komen uit het Engels, want vroeger was Engeland immers ‘the seafaring country’).
  • Katten aan boord is zeer discutabel: Volgens sommigen brengen ze ongeluk, volgens anderen brengen ze geluk en voorspoed.
  • De kapitein heeft altijd gelijk. En zelfs al heeft de kapitein geen gelijk, de kapitein heeft altijd gelijk.

______________________________________________
Het spreekt voor zich dat voor een moderne snelle zeilboot andere regels van toepassing zijn. Daar dient u immers aan boord te ‘werken’. Dus: ‘dress to the occasion’.
______________________________________________

Anekdote:
Toen uitvinder & zeiler Paul A. Sperry aan het varen was op de Long Island Sound, gleed hij uit op het dek van zijn boot en viel overboord. Hij was gelukkig nog wel in staat om zich terug aan boord te trekken, maar deze beangstigende ervaring dreef hem er naar een anti-slip schoenzool te ontwikkelen. Tijdens het experimenteren met allerhande mogelijkheden voor de niet-slip schoenen, bemerkte hij het verbazingwekkende vermogen van zijn honden om naar beneden te lopen op een ijzige heuvel, en dit zonder te slippen. De groeven op de poten van zijn geliefde viervoeter, de cocker spaniel Prince, inspireerden hem om te snijden in een natuurlijke rubberen zool, en aldus gelijkaardige gegroefde patronen (lamellen) te bekomen. Het patroon van de groeven of scheuren op poten van zijn hond gaf dus hem het idee voor een canvas upper-schoen met een visgraat patroon van groeven op de zool.
Zo, nu weet u dat ook weer al !

Raphaël van den Poel, voormalig fashion consultant van ScapaReinhard Frans en Atelier NA maatpakken,
schrijft onze wekelijkse blog over gentleman zaken. Hij schrijft voor MYX Magazine, een Vlaams luxe lifestyle platform.
Hij heeft ook een eigen blog die je hier kunt lezen:
http://belgiandandy.blogspot.com

Raphaël van den Poel The Belgian Dandy







 

Thierry Stravers Gentleman Franc-Maçon gentleman blog Freemasons Dutch Nederlandse regalia maçonniek Vrijmetselarij Vrijmetselaarswinkel Loge Benelux

De bloemlus (flower-loop in traditional English tailoring) is het lusje achteraan de linker rever van de kraag. Handgemaakt, en vroeger gebruikt om de steel van de bloem achter te steken. De bloem die door het ‘knoopsgat’ gestoken werd. Meestal een anjer en voor speciale gelegenheden een roos natuurlijk! De boutonnière, of het ‘knoopsgat’ waarnaar velen refereren, dient dus écht niet om de revers toe te vouwen en te sluiten als het regent of winderig is, maar is dus enkel en alleen een floraal decoratie-element. Men steekt er één enkele bloem of ‘stud’ in. 

Trouwens, als het geen echte doorgang is, dus niet functionerend, pinnen de meeste mensen jammer genoeg tegenwoordig de bloem, of de ‘corsage’, vast met een veiligheidsspeld of iets dergelijks. Zeker bij een smoking of tuxedo. Laten we er niet aan denken welke schade dit allemaal teweeg brengt op uw kraag. Zeker als het een zijden exemplaar betreft bij een smoking.

Het symboliseert tevens een bepaalde traditie. En traditie, houden we daar als échte gentlemen niet van ? Laten we dit kleine detail appreciëren en koesteren. En gebruiken waarvoor het dient natuurlijk ! 
Jammer genoeg spreken we hier al die tijd wel over een traditie die steeds minder en minder toegepast wordt. Laten we het simpel houden en u draagt enkel een bloem, anjer, of misschien zelfs een roos, op de revers van uw blazer, als u gaat dineren bijvoorbeeld. Als ode voor uw partner, of gewoon uit vrolijkheid. Men zal u gegarandeerd bekijken en zelfs bestempelen. Ja, als een dandy of playboy, terwijl u eigenlijk gewoon ‘het heertje’ bent. En tevens laat zien dat u uw wereld kent. Want laten we eerlijk zijn, kunnen we enkel een bloem dragen op events?
Op gala’s of trouwfeesten ? Mij dunkt dat een beetje elegantie altijd meegenomen is ! 

Raphaël van den Poel, voormalig fashion consultant van ScapaReinhard Frans en Atelier NA maatpakken, schrijft onze wekelijkse blog over gentleman zaken. Hij schrijft voor MYX Magazine, een Vlaams luxe lifestyle platform. Hij heeft ook een eigen blog die je hier kunt lezen: http://belgiandandy.blogspot.com

Raphaël van den Poel
The Belgian Dandy
Thierry Stravers Gentleman Franc-Maçon gentleman blog Freemasons Dutch Nederlandse regalia maçonniek Vrijmetselarij Vrijmetselaarswinkel Loge Benelux

Ik ben er zeker van. U heeft het zich wellicht ooit eens afgevraagd… Waarom de heren hun jasjes nu toch naar rechts sluiten (links over rechts), en de dames hun jasjes naar links (rechts over links) sluiten?  
U bent alvast zeker niet de enige die zich deze vraag stelt!
Welnu, het antwoord voor beide vragen is eigenlijk redelijk simpel en logisch. Van waar komt dit gebruik?  

Laten we beginnen met de heren. Het jasje of de vest, met de knopen op de rechterzijde, en de knoopsgaten aan de linkerzijde. Zo kennen we het toch allemaal ‘sinds mensenheugnis’. Als we het historisch bekijken, komen we tot het feit dat, in vroegere tijden, de kleding voor heren van stand, vooral dan de rijkere heren, de échte heren, voorzien was om ook wapens te dragen, of zelfs te verbergen. 

Aangezien de meeste mannen hun zwaard, degen of sabel in de rechterhand zouden nemen of hielden, “het was dus handiger, en vooral veel sneller dan hun linkerhand, om het jasje, de vest of overjas te openen.” Ja, échte mannen nemen geen risico! Echte mannen denken ook functioneel. Puur voor het gemak, voor de efficiëntie dus. We moeten dit dus bekijken als louter een praktische maatregel.
Stijlmatig is hier geen enkele reden voor. Sartoriëel onbeduidend zelfs. 

U kan hier ook goede voorbeelden van terugvinden in de oude portretten. Al deze ‘hand-in-waistcoat’ tekeningen en schilderijen die zo populair waren in de 19e eeuw…  Zichtbaar is steeds één hand in een open gedeelte van de jas: rechts naar links, zodanig men snel het wapen kon trekken indien nodig.
Het zwaard of de sabel, werd immers meestal aan de linkerzijde gedragen, en zo kon het dus snel getrokken worden met de rechterhand ! 

Als het jasje of de vest andersom zou sluiten, zou het handvat, het heft van de degen, de sabel of het zwaard, immers vast geraken in de kleding. Totaal onpraktisch, en als het er op aan kwam, levensbepalend ! Ieder rechtgeaard heer van standing eiste dus steeds van zijn kleermaker dat de sluiting op deze wijze, vakmatig en professioneel werd uitgevoerd.

Deze wijze van dracht, en verwijzing naar een mannelijke levensstijl, deze traditie, werd dan ook logischer wijze overgezet naar al de andere (mannelijke) kledingstukken. Denk hierbij dan vooral aan de hemden en eventueel de gilets. Zo simpel is het ! ‘It’s elementary, my dear Watson’.

Waarom toch dragen de dames het dan net andersom, zal u zich afvragen? En ook dit heeft een zeer logische verklaring. De reden is echter niet omdat het dames zijn, en dames alles steeds anders moeten of willen doen. We kunnen ook stellen dat wapen dracht en dames niet écht samengaan, dus daar is ook geen reden in te vinden. 

De echte dames van stand werden immers vroeger thuis aangekleed door hun bediendes, of de kamermeid, ‘the maid’, of de ‘nanny’: En voor een rechtshandig (de meeste mensen zijn nu eenmaal rechtshandig) persoon is het gewoon handiger om het rechts-over-links te doen vanuit een omgekeerd voorkant perspectief. Efficiëntie voor het personeel dus. Alweer een praktische uitwerking, om het leven gemakkelijker te maken voor al de betrokken partijen. Trouwens is het voor  een rechtshandige heer ook gemakkelijker om de op zijn wijze gesloten kleding zelf terug te openen.

Hoogstwaarschijnlijk heeft het weinig of geen noemenswaardige invloed gehad doorheen de door ons gekende geschiedenis, maar ik ben er wel zeker van dat er ergens ooit wel een heer dit verkeerd ingeschat heeft, met zijn sluiting en knopen aan ‘de verkeerde kant’, en aldus jammerlijk te laat was om zijn sabel of degen te kunnen trekken, en zich terdege te kunnen verdedigen.

Conclusief kunnen we dus stellen dat hij daardoor middendoor gehakt werd, of iets dergelijks. Gelukkig weten we nu toch allemaal het ‘wat’, ‘hoe’ en ‘waarom’, maar dit zijn dus de initiële redenen waarom ontwerpers deze traditie aanhouden. U kan tevens de rechter-knoop-orientatie ook zien als een direct overblijfsel vanuit de toenmalige oorlogvoering:

“To ensure that an enemy’s lance point would not slip between the plates,” wordt immers door curators geschreven in “The Art of Chivalry: European Arms and Armor from the Metropolitan Museum of Art”, “they overlapped from left to right, since it was a standard fighting practice that the left side, protected by the shield, was turned toward the enemy. Thus, men’s jackets button left to right even to the present day.”

Conclusie: 
Vanuit een praktisch standpunt werd er een efficiënte traditie opgestart. Heden  ten dage totaal nutteloos, maar de achtergrond van het hele verhaal is eigenlijk dus best wel boeiend. U ziet het, zelfs nu nog, in de hedendaagse mode worden bepaalde tradities nog steeds gerespecteerd, al zullen weinigen écht weten waarom. En zoals we allemaal weten en begrijpen, zijn vele tradities er om geëerd en gerespecteerd te worden. Ze zijn immers ontstaan voor een bepaalde reden. 

We kunnen wel stellen dat het hier om een triviaal feit gaat voor velen, om niet te zeggen de overgrote meerderheid, maar baat het niet, dan schaad het niet. En het kan een leuke gespreksstof zijn, in wat anders een saaie conversatie zou zijn!

Raphaël van den Poel, voormalig fashion consultant van ScapaReinhard Frans en Atelier NA maatpakken,
schrijft onze wekelijkse blog over gentleman zaken. Hij schrijft voor MYX Magazine, een Vlaams luxe lifestyle platform.
Hij heeft ook een eigen blog die je hier kunt lezen:
http://belgiandandy.blogspot.com

Raphaël van den Poel
The Belgian Dandy
Thierry Stravers Gentleman Franc-Maçon gentleman blog Freemasons Dutch Nederlandse regalia maçonniek Vrijmetselarij Vrijmetselaarswinkel Loge Benelux rokkostuum white tie

Uitnodigingen komen binnen….black tie, white tie, etc. Voor de meesten kan dit verwarrend overkomen. Dus leg ik jullie graag het verschil uit.
Wat gaan we nu dragen als een bepaalde dresscode vereist is?

BLACK TIE
De “black tie” dress code, die minder formeel is als “white tie”, is de meest voorkomende vorm van formele avond-dracht. Vooral gedragen voor diners, zowel publiek als privé, feesten en bals. Men noemt het ook wel ‘dinner jackets’, ‘DJs’, ‘dress for dinner’ of, zoals in Amerika, ‘tuxedos’. 

Wat hoort men te dragen?

  • Een dinner jacket in wol (Barathea) of ultrafijne visgraat, single of double-breasted, zonder split achteraan.
    De kraag is puntig of sjaal stijl, en bekleed met zijde. De knopen zijn bekleed met dezelfde stof als het jasje. Normaal is het jasje zwart, maar in zeer warme klimaten wordt ook een witte versie gedragen.  
  • De broek is zwart, in een normale standaard breedte, en afgewerkt met een enkele zijden band aan de buitenkant van de pijpen.
  • Een hagelwit hemd, met een kraag liefst in Marcella, dat is een iets stuggere katoensoort. Enkele of dubbele manchetten. De knoopssluiting vooraan is niet zichtbaar, tenzij het een hemd met verwijderbare studs betreft. De ‘studs’ zijn meestal zwart, maar kunnen ook decoratief afgewerkt zijn.
  • Een zwarte handgeknoopte strik. Vermijd steeds de voorgeknoopte versie. Het spreekt voor zich dat de strik in proportie moet zijn met de gestalte van de drager. 
  • Schoenen: zwart en blinkend gepoetst. Bij voorkeur lakleder. Afwerken met zwarte zijden kousen.
    Géén sokken! 
  • Cumberbands zijn niet essentiëel maar kunnen gedragen worden. Een cumberband, assorti met de strik is ook mogelijk, maar u begeeft er zich mee op glad ijs. 
  • Een gilet of vest, waistcoat, kan gedragen worden, maar wordt zelden gezien.  In geen geval wordt dit gecombineerd met een cumberband. Nooit! 
  • Een witte zakdoek, of pochette in het borstzakje van het jasje is een klassiek detail. 

Dit is de klassieke black tie, de tuxedo of smoking. Als u deze basisregels volgt, doet u het nooit fout!

Variaties op het thema:
Tijdens ‘dinner parties’ met buren, vrienden of family en dan ook specifiek in uw eigen residentie, kan men een fluwelen smoking jacket dragen, meestal donkerblauw, bordeaux of flessengroen. Combineer dit met een zwarte strik, de afgebiesde broek, en eventueel ‘evening’ of Albert slippers’.  Terwijl dit acceptabel is voor de gastheer, is het voor de gasten niet aan te raden. De slippers, dikwijls met monogram of wapenschild geborduurd, zal men eerder op het platteland zien, dan in de stad. Tenzij anders vermeld, volgt u de regel ‘when in Rome’. In sommige gevallen is de nationale dracht ook acceptabel, zoals de Indian Nehru jas of Arabische kleden.

WHITE TIE
De ‘white tie dress code’, ook wel ‘full evening dress’ genaamd, ‘full dress’, ‘evening dress’ of, informeel ‘tails’ of ‘rok’.  Het is de meest formele dress code, en niet veel meer gebruikt heden ten dage. Voor de tweede wereldoorlog was het standaard voor heren op avonden, zoals u dikwijls in films of series kan zien. Binnen de Nederlandse Vrijmetselarij is white tie met een zwart vestje de standaard. In Scandinavie wordt ook white tie gedragen.

Tegenwoordig wordt het ’s avonds gedragen bij bepaalde koninklijke ceremoniën en bals, staatsbanketten e.d.  
Tevens wordt het gedragen op sommige huwelijken (avondfeest), en ook op liefdadigheidsbals. 
Jammer genoeg zien we het niet meer in theater of bij de opera.   

Indien er verwacht wordt dat u opdaagt in ‘white tie’, zal dit steeds op de uitnodiging vermeld worden. Meestal spreekt men echter van ‘white of black tie’, omdat men weet dat niet iedereen zulk een outfit ter beschikking heeft.

Wat hoort men te dragen?
De basis is de rokjas, de tailcoat in zwarte wol (barathea) of in een ultrafijne visgraat. De kraag is puntig en bekleed met zijde. Het jasje, oftewel de vest wordt steeds open gedragen. De js is vooraan korter dan de Engelse ‘morning coat’.

  • De zwarte broek is dezelfde als bij ‘black tie’, behalve dat de broekspijpen aan de buitenzijde nu 2 biezen hebben. 
  • Een hagelwit Marcella (cotton piqué) hemd met een gesteven verwijderbare openstaande kraag. Natuurlijk heeft het hemd hier steeds dubbele manchetten. 
  • Manchetknopen en studs. De studs zijn effen wit of decoratief uitgevoerd. 
  • Een laag uitgesneden witte waistcoat oftewel gilet. Deze kan én mag double- of singlebreasted zijn.
  • Een dunne elegante, steeds handgeknoopte, strik.
  • Indien u geen zwarte laklederen schoenen heeft, zorg dan dat uw schoenen met een high-gloss afewerkt zijn.
    Steeds combineren met zwarte zijden kousen. 
  • In de winter kunnen een zwarte overjas en witte zijden sjaal gedragen worden 

Variaties op het thema
Net zoals bij black tie kunnen er regionale of nationale toegiften gedaan worden in bijvoorbeeld Indiase, Chinese of Arabische tradities.
Dit wordt ook steeds op de uitnodiging vermeld.

Bepaalde sociëteiten of clubs hebben hun eigen evening dress coats (meestal gekleurde rok jassen in rood, blauw of groen, met eventueel aangepaste kragen. Ze worden gedragen met witte strik en gilet, en soms met gewone black tie broek. Niet-leden dragen in dit geval, omdat ze geen recht hebben op de club-coat, gewoon black tie. 

Decoraties
Als u white tie dient te dragen en het event is van koninklijke aard, of een staatsaangelegenheid, of een zeer formeel event ziet u op de uitnodiging: ‘Evening Dress, decorations’. Op een liefdadigheidsbal bijvoorbeeld komt dit nogal grotesk over. 

Als er om decoraties gevraagd wordt, dragen bijvoorbeeld ridders en dames enkel de eretekens van de hoogste orde, in de plaats van alle decoraties die ze hebben. Ken-or eretekens worden steeds op de linkerzijde gedragen.
In sommige gevallen kan een collarette om de hals gedragen worden, net onder de strik.

In de praktijk weten ex-militairen wel wat en hoe ze dit dienen te dragen, net zoals leden van bepaalde ordes. Als u twijfelt kan u steeds het paleis of de desbetreffende secretaris contacteren. Het spreekt tevens voor zich dat u zich geen medailles of eretekens toe-eigent waar u geen recht op heeft. 

White tie of rokkostuum kan steeds opgeleukt worden met witte handschoenen, een ‘top hat’, en eventueel een sobere wandelstok! 

Opmerkingen:
White tie en black tie kunnen niet onderling gecombineerd worden. Als u in black tie verschijnt op een white tie event, kan men u verwarren met de ober. Andersom, als u in rokkostuum verschijnt op een black tie event, kan men denken dat u de pianist bent! Zorg er ook steeds voor dat de kledingstukken mooi aansluiten en goed passen.

Voor zowel black tie als white tie, met een beetje voorbereiding kan u uw entourage laten zien dat uw présence en klasse u toelaten zich in de betere cirkels van de maatschappij te vertoeven. 

Etiquette:
Op een white tie event gedraagt u zich steeds gereserveerder als op een black tie event. Als u twijfelt, gedraag u dan als de andere gasten. 
En als extra nog even een herinnering aan hoe u dat strikje juist moet knopen! 

Raphaël van den Poel, voormalig fashion consultant van ScapaReinhard Frans en Atelier NA maatpakken,
schrijft onze wekelijkse blog over gentleman zaken. Hij schrijft voor MYX Magazine, een Vlaams luxe lifestyle platform.
Hij heeft ook een eigen blog die je hier kunt lezen:
http://belgiandandy.blogspot.com

Raphaël van den Poel The Belgian Dandy