We hebben al uitvoerig gesproken over de krijt- en kalkstreep, maar wat nu met andere bekende stoffenpatronen voor een (maat)pak? Buiten het streepjespakken zijn er natuurlijk de effen stoffen, die geen extra uitleg behoeven qua motief, want het is er niet. Maar er zijn nog andere veel voorkomende varianten. We bespreken hier de bekendste.
De Glen Plaid, of Prince of Wales (Prince de Galles)
De naam van de stof komt van ‘Glen Urquhart plaid’, ook wel de ‘Glenurquhart check’ genoemd. Op het vasteland ook bekend als de ‘Prince de Galles’ of ‘Prince of Wales’ ruit. De oorsprong is te vinden in de vallei van Glenurquhart in Inverness-shire, Schotland. Het motief werd populair door de ‘Duke of Windsor’, toen hij Prins van Wales was, wat tevens de andere benaming verklaard. Met andere woorden kunnen we dus stellen dat het dus echter geen Welsh patroon is, maar écht Schots.
Het is (meestal) een wollen stof, met een geweven patroon van over elkaar lopende grote en kleine ruiten. Het patroon beschrijven we best als 2 donkere en 2 lichte strepen, afgewisseld met 4 donkere en 4 lichte strepen.
Dit geeft een ruitjespatroon van onregelmatige vierkanten. Meestal, in de meest klassieke vorm een zwart-wit combonatie van garens, wat het uiteindelijk een grijs uiterlijk geeft. In uitzonderlijke gevallen wordt er een rood, groen of blauw garen in verwerkt, die een grotere doch subtiele ruit in het patroon tekenen.
President Ronald Reagan werd als on-presidentieel beschouwd in een grijs-blauwe Glen plaid tijdens een Europese reis in 1982. En Cary Grant droeg het iconische pak in 1959 in de Amerikaanse spionage-thriller ‘North by Northwest’.
De ‘Bird’s Eye’, ook wel ‘œil de perdrix’ genoemd.
Wat de juiste Nederlandstalige benaming is, weet ik niet, en is ook zeer moeilijk terug te vinden. Het patroon lijkt door de weefwijze, zeer repetitief, op kleine diamantjes, of vogel-oogjes. Oorspronkelijk in katoen of linnen, is het een zeer stevige stof, en daardoor ook voornamelijk gebruikt in herenkleding.
Perfect geschikt voor formele kleding, zeker in de zomer. Dit komt doordat de stof erg licht gemaakt kan worden en dus ook een fijn ademende eigenschap heeft. Zeker de katoenen variant is uitgesproken voor een lente of zomerpak.
Men kan de stof gemakkelijk reinigen met een gewone kleerborstel en wat stoom om de kreuken te verwijderen. Let er wel op dat u het pak of het jasje steeds op een goede kleerhanger hangt, zeker de losser geweven varianten, om er zeker van te zijn dat de vorm mooi bewaard wordt.
De Hanenpoot: ‘Pied-de-Poule’ of ‘Houndstooth’
Het motief bestaat uit gebroken ruiten, of abstracte vierhoekige vormen. Klassiek uitgevoerd in zwart en wit, maar ook zeer mooi in andere kleuren. Als men een heel fijne kleine variant van de ‘houndstooth’ heeft, noemt men dit een puppy-tooth. De Franse benaming is geïnspireerd door de afdruk van een vogelpoot. Door de manier van weven is het een zeer stevige stof.
Het pied de poule motief verscheen voor het eerst in het Westen in de jaren 30 van de vorige eeuw. In Nederland noemen ze pied de poule wel stof met hanepoot- of windmolenmotief, in Engeland heet dit motief houndstooth, cock’s tread of crow-footdesign en in Duitsland is de naam Hahnenschritt.
Het motief wordt tijdens het weven ingebracht door middel van een keperbinding* in combinatie met een bepaalde volgorde van kleuren in de schering en inslagdraden.
Edward VIII van het Verenigd Koninkrijk droeg vaak pakken met dit motief waardoor de populariteit al snel steeg.
Visgraat, oftewel de ‘Herringbone’.
Het visgraatpatroon dateert uit het Romeinse rijk, waar het werd gebruikt in gebouwen en wegen. Dit in elkaar grijpende bestratingssysteem is gebouwd op een basis van steenslag, die de druk van verkeer en voetstappen slim opvangt, waardoor het extreem stabiel en duurzaam is.
Deze innovatieve manier om wegen te creëren was revolutionair omdat het cultiveren van een krachtige infrastructuur van Romeinse wegen van vitaal belang was voor het behoud en de ontwikkeling van de Romeinse staat.
Visgraat is ook terug te voeren op oude Egyptische sieraden die door de elite werden gedragen.
De vroegste visgraatstoffen werden echter gevonden in het oude Italië. Hoe toepasselijk is die visgraat nu een essentiële stof die wordt gebruikt bij het maken van herenkleding! Dit onderscheidende stoffen ontwerp vond ook zijn weg naar historisch Iers textiel, dat vaak werd gebruikt in rustieke tweed pakken.
Het visgraat motief, meestal in wil uitgevoerd, is zeer populair voor pakken en ‘buitenkleding’.
Zo vinden we het patroon veelvuldig terug in Tweed.
De klassieke ruit, de ‘windowpane’
Net als de Engelse oorsprong van de merken die er hun leidmotief van maakten, ziet de ruit, of liever de tartan,
het begin van zijn geschiedenis in Schotland. De eindeloze combinaties van schering en inslag van deze wollen stof gaven leven aan de kleuren van de clans die de Schotse samenleving van de zestiende eeuw vormden en aan hun traditionele kilts.
Daarna werd het het uniform van officiële gelegenheden onder het bewind van koning George IV in 1822, maar niemand kon zich voorstellen hoe ver deze pastoor zou gaan.
De windowpane heeft de laatste jaren veel aan populariteit gewonnen, zeker bij de jongere pakkendragers.
Het grote voordeel is dat de ruit een magere man er wat steviger doet uitzien, en de zwaardere man iets verslankt.
Het patroon is ook zeer veelzijdig qua combinaties, en zelfs al ben je kleurenblind geraak je er steeds mee weg. Het zijn normaal gezien ook geen perfecte vierkanten, maar eerder rechthoeken. Iets langer dan breed dus. Dit versterkt trouwens het optisch effect.
Raphaël van den Poel, voormalig fashion consultant van Scapa, Reinhard Frans en Atelier NA maatpakken,
schrijft onze wekelijkse blog over gentleman zaken. Hij schrijft voor MYX Magazine, een Vlaams luxe lifestyle platform.
Hij heeft ook een eigen blog die je hier kunt lezen: http://belgiandandy.blogspot.com
Raphaël van den Poel
The Belgian Dandy
