Berichten

Thierry Stravers Gentleman Franc-Maçon gentleman blog Freemasons Dutch Nederlandse regalia maçonniek Vrijmetselarij Vrijmetselaarswinkel Loge Benelux

Iedereen kent hem wel, de ‘Aviator’, dé ultieme klassieke pilotenbril. Iconisch Americana, veel gekopieerd maar nooit geëvenaard. Favoriet van filmhelden zowel op als naast de set, is hij tevens nog steeds ook de eerste keuze van vele piloten wereldwijd. Welnu, een nieuw icoon werd geboren. Geïnspireerd op deze tijdloos coole ‘Aviator’ krijgen we ‘The General’,
compromisloos, stoer… en zeker schaamteloos. Een klassieker herzien voor de 21ste eeuw.
‘The General’ versterkt de klassieke lijnen van de Aviator voor een scherper silhouette dat perfect de retro vertrouwelijkheid weerspiegeld. Een moedig iconisch model. Verfrissend toch wel ook. Met ‘The General’ is elke outfit onmiddellijk klassiek, net zoals de vorm die hem inspireerde. Maar draag hem subtiel, ter verfraaiing van bvb. een witte t-shirt en jeans. Of draag hem stoer met een kaki groene vest en bottinnen, dan heeft u ineens de look die even sterk is als het model van de bril.
‘The General’s degelijke, stoere uitvoering heeft bewust een militaire uitstraling. Dit wordt tevens nog eens versterkt door de dubbele brug, die natuurlijk doet denken aan de originele Aviator. Nochtans maakt hij een statement op zichzelf. Hij is retro maar toch modern, en pakt uw aandacht niet, hij vraagt er gewoon om!
Gecreëerd in 1987 als een ode aan Generaal Douglas MacArthur, werd hij recent opnieuw ontworpen in een modernere actuelere versie. Uitgevoerd in een scala aan kleuren, montuur in blinkend of mat, er is steeds een model dat bij iedereen past. Zowel als gewone bril met optische lenzen, of als zonnebril.
Het montuur is beschikbaar in klassiek zwart, militair groen, of koperkleurig. De lenzen zijn zelfs in 8 kleuren beschikbaar. Welke combinatie u ook kiest, er is steeds een leuke uitvoering voor u mogelijk. Zie ook: www.ray-ban.com/netherlands.

Douglas MacArthur,
geboren op 26 Januari 1880 in Little Rock, Arkansas, US en overleden op 5 April 5, 1964 in Washington, D.C., was een Amerikaanse generaal die aan het hoofd stond van de Amerikaanse troepen tijdens de Tweede Wereldoorlog in de Southwest Pacific, bestuurde Japan na de oorlog tijdens de daaropvolgende bezetting en leidde de troepen van de Verenigde Naties tijdens de eerste 9 maanden van de Koreaanse oorlog. In 1944 kreeg hij de rang van Generaal met vijf sterren als onderscheidingstekens, een van slechts vijf Amerikaanse vijfsterrengeneraals en een van de acht mannen die die titel hebben gedragen. Hoewel MacArthur’s karakter controversieel was, beschikte hij over uitzonderlijke leiderscapaciteiten.
Buiten het feit dat hij als een stijlicoon wordt beschouwd was hij ook een zeer charismatisch man met vele kwaliteiten. Hij wordt nog steeds geroemd voor zijn scherp strategisch inzicht.


Vrijmetselaar .˙.
Generaal Douglas MacArthur werd, bij zeer grote uitzondering Verheven als Meester-Vrijmetselaar (Mason-at-Sight) door Samuel Hawthorne,
Grootmeester van de Fillipijnen op 17 januari 1936 en aldus verbonden aan Manila Lodge No. 1. Hij ontving de 32e Graad van de AASR, Ancient and Accepted Scottish Rite in Manilla. Datzelfde jaar, op 8 december 1947 kreeg hij de 33e ere-Graad in de Amerikaanse Ambassade in Tokio.
Hij was ook Shriner bij de Nile Shrine Temple in Seattle.

Over Ray-Ban

Ray-Ban is van oorsprong een zonnebrillen merk, opgericht in 1937 door het Amerikaanse bedrijf Bausch & Lomb. Het merk is het best bekend vanween hun Wayfarer en Aviator modellen. Klassiekers die sinds de oprichting van het merk nog steeds niet verouderd zijn. De Bausch & Lomb lenzen genieten tevens wereldwijde appreciatie en erkenning voor hun kwaliteit.
Doorheen het ruim tachtig jarige bestaan heeft Ray-Ban haar grensverleggend steentje bijgedragen in zowel muziek als kunsten, met het versterken van de celebrity-cultuur, en het creëren van de macht die rock- en filmsterren uitoefenen op wereldwijde mode. Gaande van James Dean over Audrey Hepburn tot Michael Jackson, Ray-Ban is onmisbaar gebleken voor culturele iconen die niet gezien willen worden – maar wel op willen vallen. We kunnen dus best wel stellen dat Ray-Ban onmiskenbaar een stevig spoor heeft achterlaten, en nog steeds doet, in de culturele geschiedenis.
Meer info op www.ray-ban.com

Raphaël van den Poel, voormalig fashion consultant van ScapaReinhard Frans en Atelier NA maatpakken,
schrijft onze wekelijkse blog over gentleman zaken. Hij schrijft voor MYX Magazine, een Vlaams luxe lifestyle platform.
Hij heeft ook een eigen blog die je hier kunt lezen:
http://belgiandandy.blogspot.com

Raphaël van den Poel
The Belgian Dandy

Iedere gentleman heeft een aantal paar goede mooie en vooral degelijke geklede schoenen. Hoogstwaarschijnlijk zijn deze ook een deftige investering geweest, en zoals we allen weten, investeringen dienen beschermd te worden. Mooie gepoetste schoenen maken niet enkel je garde af, maar het onderhoud verlengd ook aanzienlijk de levensduur van uw favoriete paar stappers.

Voor velen een noodzakelijk kwaad, maar u kan er tevens een wekelijks of tweewekelijks ritueel van maken.
U zal merken dat er na een paar keer een waar genoegen in zou kunnen scheppen. Een mooi gepoetste en goed onderhouden schoen heeft ook met zelfrespect te maken. Leder of leer is net zoals een mensenhuid een organisch iets, laat u het uitdrogen dan verslijt het sneller, komen er lelijke vouwen en barsten in.
Gebruik voor het onderhoud dan ook de beste producten die u zich kan veroorloven, van natuurlijke oorsprong dus.

  • Uw goede schoenen verdienen cederhouten schoenspanners. Ze zorgen er niet enkel voor dat de schoen zijn vorm behoud na het dragen, want ze drogen zo ‘in vorm’, maar het hout heeft ook een drogend en ontgeurend effect. Het zal niet enkel zweet, maar ook zuren en zout opslorpen.
    Doe de schoenspanners steeds onmiddellijk na het dragen in de schoenen.
  • Indien u geen schoenspanners heeft kan u de schoen voor het poetsen opvullen met proppen krantenpapier. Zo blijven ze in vorm.
  • Dek je werkvlak op voorhand af met een oude krant. Schoenen poetsen kan een vies werkje zijn.
  • Bedenk op voorhand of u een borstel of oude t-shirt gaat gebruiken. Voor het oppoetsen is de borstel het beste, voor tussendoor verkies is persoonlijk een t-shirt. Dit geeft meer voeling met het leder en de schoen.
  • Voorzie een pluisvrije zachte doek voor de laatste afwerking.
  • Zoals reeds eerder gemeld, gebruik zoveel mogelijk natuurlijke producten. Producten op basis van bijenwas genieten de voorkeur. Ze zijn iets duurder maar hun geld meer dan waard. En ze ruiken ook beter! Uitgedroogde brokkelende schoencrème is een no-no.
  • Zorg dat u alle producten én de juiste kleuren klaar heeft liggen voor u begint. Ik raad u ook aan verscheidene paren tegelijkertijd te behandelen.
    Dan bent u er ineens van af, en spaart u ook tijd.
  • Extra glans verkrijgt u na alle stappen, door met een oude nylonkous over het leder te wrijven. Let wel op dat u dit niet doet op de vouwen of zij kunnen nadien een craquelé effect krijgen door de extra glans. Dus enkel op de neus en contre-fort, het hielstuk.
  • Vergeet bij het insmeren met de gekleurde wax of crème nooit de zijkant van de zolen te doen. Let vooral op de voorkant, en vergeet zeker ook de hiel niet. De hiel is hier bij vele mannen een zwak punt: Autorijden maakt de hielen dof en grijs door de positie van de voet, vooral de rechter, op het gaspedaal.

Allereerst: Schoonmaken!

Alvorens je je schoenen begint te poetsen dienen ze natuurlijk eerst grondig schoongemaakt te worden. Borstel eerst alle grof vuil van de schoenen.
Vergeet de naden zeker niet extra te doen, evenals de rand waar het leder aan de zool vastgemaakt werd. Dit kan eventueel met een tandenborstel.

Stof, modder, zout en ander aangekoekt vuil krijgen zo geen kans vastgezet of gefixeerd te worden door de nieuw aan te brengen poets en/of wax. Overgebleven zandkorrels zouden tevens de oppervlakte kunnen krassen als u nieuwe lagen aanbrengt. Dit is ook het moment om de veters uit de schoenen te halen. U beschermd ze er mee, en voorkomt dat er schoensmeer op komt, wat u nadien vuile handen zal geven bij het strikken van de schoen.

Hardnekkig vuil mag u best met een vochtige doek afnemen, en in het geval er reeds teveel oude waxlagen opzitten, kan u een aangepaste ‘cleanser’ gebruiken. Deze aan ieder aangepast lotion zorgt er tevens voor dat de poriën terug open komen. Als resultaat zal de nieuwe laag crème gemakkelijker in het leder trekken. Laat vervolgens de schoenen minstens een 10-tal minuten drogen.

Stap 2: Voeden.

Na de grondige reiniging, die sowieso, samen met het dragen, de schoenen toch wel belast hebben, dienen we het leder terug te voeden. Wrijf de voedende lotion of crème in niet te grote hoeveelheden voorzichtig in het leder. Dit kan met een borsteltje of zoals ik doe, een zachte katoenen doek, zoals bijvoorbeeld een oud t-shirt. In kleine rondjes inwrijven tot volledig ingetrokken. Dit zal er voor zorgen dat het leder als het ware een verjongingskuur krijgt. De perfecte goede basis. Laat dit eveneens een 10-tal minuten intrekken. Let op dat er geen resten op het leder blijven liggen.
Alles moet mooi en egaal over de hele schoen verdeelt worden.

Stap 3: Uitborstelen

Na het rusten en intrekken van de lotion of crème dienen de schoenen een eerste keer uitgeborsteld te worden. Gebruik hiervoor bij voorkeur een zachte borstel met paardenhaar. Gewoon kort en stevig over de hele schoen gaan is voldoende. U zal merken dat de natuurlijke producten het leder al doen glanzen.

Stap 4: Schoenpoets en/of wax!

 Met een zachte borstel, of zoals ik, een zachte doek, wrijven we nu de gekleurde crème zachtjes maar terdege op de schoenen in het leder.
Let er op dat alles gelijkmatig aangebracht wordt en er geen dikkere strepen achterblijven. Zij zijn nadien, na het opdrogen, moeilijk weg te werken.

Een crème is gemakkelijker aan te brengen, dan een wax, die van nature uit wat harder is. Het grote voordeel van een wax is de extra bescherming en glans nadien. Een combinatie van beiden is ook mogelijk. Gebruik eventueel een wattenstaafje voor moeilijk bereikbare plaatsen zoals bvb. alweer de naden en daar waar de zool aan de schoen bevestigd werd. Hier mag u best wel gul zijn.

Laat de crème of wax minstens 15 minuten intrekken. Zo kan het zich vastzetten in en op het leder.

De laatste stap

Neem je borstel van paardenhaar en borstel de hele schoen tot de gewenste glans. Indien u dat zelf wenst kan u zo nogmaals een weinig insmeren, en terug uitpoetsen. Smaken verschillen natuurlijk. Wel is het een feit dat meerdere dunne laagjes beter en mooier zijn, in vergelijking met 1 dikke laag.
Het poetsen of opblinken zelf doet u met korte snelle halen. Door de warmte die bij deze handeling ontstaat zullen de producten beter in het leder trekken. Welnu, de veters er terug in, en u heeft nu terug een paar schoenen een gentleman waardig!

 

 

 

Raphaël van den Poel, voormalig fashion consultant van ScapaReinhard Frans en Atelier NA maatpakken,
schrijft onze wekelijkse blog over gentleman zaken. Hij schrijft voor MYX Magazine, een Vlaams luxe lifestyle platform.
Hij heeft ook een eigen blog die je hier kunt lezen:
http://belgiandandy.blogspot.com

Raphaël van den Poel
The Belgian Dandy

Met de aankomende feestdagen, en in de huidige tijden een gesloten horeca is het succes van uw feestdis afhankelijk van een traiteur of uw eigen kunnen. En niet iedereen is een held in de keuken. Maar met een luxeproduct als kaviaar, de bekende steur-eitjes, tover je toch gemakkelijk een wonderlijk gerecht op tafel.

Het unieke van kaviaar is dat het geen ingewikkelde bereiding nodig heeft. Zelfs in de meest simpele combinaties, met basis ingrediënten, komt het product het beste tot zijn recht. Ik deel dan ook graag enkele kaviaar-weetjes en recepten met u.

Kaviaar bestaat uit de onbevruchte eitjes van de steur. De naam “kaviaar” is afkomstig van het Perzische woord خاگ‌آور (Khag-avar). De eerste kaviaareters waren de Perzen (Iraniërs) die geloofden dat kaviaar hun uithoudingsvermogen en hun potentie zou verbeteren.

Afhankelijk van het soort steur waarvan de eitjes zijn, onderscheidt men:

  • kaviaar van steur
    • beloegakaviaar (zilverachtige tot zwarte kleur en hier rechts afgebeeld)
    • asetrakaviaar (zwart tot groenachtig grijs)
    • sevrugakaviaar (donkergrijs)
    • kalugakaviaar (Siberische huso) uit de Siberische rivier de Amoer.
  • imitatiekaviaar (niet van de steur en mag in principe de naam “kaviaar” niet dragen)
    • lompviskaviaar(rood of zwart; de kleur wordt verkregen door middel van natuurlijke kleuring)
    • wilde zalmkaviaaruit Alaska (rood van kleur)
    • forelkaviaar (oranje van kleur)

Hieronder kan u alvast enkele recepten vinden, want de klassieke blini’s met kaviaar zijn slechts een hapje!

Allereerst de Pomme Moscovite’. Ooit dé favoriet van de Russsiche Tsaren, vandaar de naam.

INGREDIENTEN voor 4 personen:

  • 500 gram kleine aardappels
  • 1 klein doosje kaviaar
  • 3 el zure room
  • 1 el fijngehakte bieslook
  • Eventueel enkele druppels citroensap
  • Peper

BEREIDEN:

De aardappelen ongeschild, met wat olijfolie besprenkeld, in een ovenschaal. Zet deze schaal in een voorverwarmde oven van 220°C, zodanig dat de aardappelen ‘poffen. Haal ze eruit en laat ze even afkoelen. Snijd een hoedje van de aardappels en hol ze uit met een klein lepeltje.

Met wat u uit de aardappels haalt maken we de vulling: Meng dit met de zure room, de bieslook, een paar druppels citroensap, en kruid met wat peper.
Vul de aardappels terug op en werk af met een lepeltje kaviaar.
Ziezo, de simpele aardse knol heeft een meer dan behoorlijke upgrade gehad, en is nu, terecht, een keizerlijk voorgerecht.

Maakt u liever een hoofdgerecht, dan denk ik aan een pasta, die door het gebruik van de kaviaar ook weer tot iets heel speciaal gemaakt kan worden.

Pasta met gerookte zalm en kaviaar:

INGREDIENTEN:

  • 450 gr verse Linguini of Fettuccini
  • 250 ml room
  • 120 tot 200 gr gerookte zalm
  • Een snuifje nootmuskaat
  • Een snuifje zwarte peper. Of naar smaak.
  • Uw potje kaviaar natuurlijk !

BEREIDING:

  • Kook de pasta in 3 tot 4 minuten beetgaar.
  • In een andere pan verwarmt u de room, met nootmuskaat en de zwarte peper.
  • Voeg de zalm in reepjes toe.
  • Giet de pasta af, meng met de saus en met een paar schepjes kaviaar werkt u af !
  • Buon appetito!

Een andere favoriet van mij is de kombinatie met vlees. Prepareer een klassieke ‘Steak Tartare’, en werk af met kaviaar. Kan het nog simpeler?
Maar ook voor het ontbijt kan kaviaar voor een smaaksensatie aan tafel zorgen. Wat denkt u van een goddelijk roereitje?
Maak uw roereitje op met wat room, vul er de eierschaal er terug mee op en werk af met wat kaviaar.
En of u nu echte of imitatie-kaviaar gaat gebruiken,…. Laat het u smaken!

Let op:

  • Houd de kaviaar absoluut goed koud tot het moment van opdienen.
  • Gebruik tot het opdienen een parelmoer pepeltje, of een plastieken variant. Metalen zullen oxidatie in werking zetten als het in contact komt met de kaviaar, en de smaak negatief beïnvloeden.

Raphaël van den Poel, voormalig fashion consultant van ScapaReinhard Frans en Atelier NA maatpakken,
schrijft onze wekelijkse blog over gentleman zaken. Hij schrijft voor MYX Magazine, een Vlaams luxe lifestyle platform.
Hij heeft ook een eigen blog die je hier kunt lezen:
http://belgiandandy.blogspot.com

Raphaël van den Poel
The Belgian Dandy

 

 

 

We kennen allemaal wel de zgn. pinstripes en de krijtstreep! De uitzonderlijke cliché look van de Wall Street investment-bankiers, maffiosi in films en natuurlijk ook van The Great Gatsby. Maar eveneens het klassieke pak van uw vader of grootvader, of u heeft er zelf één. Er is echter wel een verschil, belangrijk of niet, maar ‘details matter’. Het subtiele verschil tussen de pinstripe en krijtstreep leg ik u dan ook graag uit.

Het klassieke gestreepte pak wordt algemeen beschouwd als hét zakenkostuum bij uitstek. Men herkent het als de outfit van dé power-dresser, zeker in de double breasted variant. We kunnen dus stellen dat dit pak de snelste en gemakkelijkste manier is om er onmiddellijk top uit te zien.

De strepen komen in allerlei vormen, maten en kleuren. De dikte echter is wat bepalend is voor de naam en dat bespreken we hier.

PINSTRIPES

Hoogstwaarschijnlijk is de meest voorkomende en bekende de pinstripe. Dit is een enkele dunne streep die de indruk geeft van een kleine korte naaldsteek. Een enkele gedraaide draad wordt gebruikt om de streep mee te creëren. De afstand tussen de strepen kan variëren.

De pinstripe is dus een fijne streep, maar wel zeer uitgesproken. Volgens Alan Flusser in zijn bekende boek ‘Dressing the Man’, zijn pinstripes “fijne strepen in de breedte van een naald resluterend in het gebruik van wit, grijs of een andere kleur, of andere garens, in een gedraaide reeks van het kamgaren..”
En Hardy Amies schrijft in zijn lexicon ‘ABC of Men’s Fashion’ dat pinstripes eigenlijk “een reeks van puntjes zijn”. Beide zijn excellente beschrijvingen, echter niet dezelfde, maar spreken elkaar toch niet tegen.

‘So pinstripes are often woven into the cloth separately from the background weave on a Dobby loom, contrary to a simple part of the background weave.
It’s added to the cloth in on top of the base colour. So the pinstripe is more defined and keeps it from blurring into the cloth. A nice variation on the pinstripe is the bead stripe, also called a beaded pinstripe or a rain pinstripe, which looks like a line of tiny beads spaced apart’.

Referenties naar de ‘pinstripe’ kunnen gevonden worden in Chaucer’s ‘Canterbury Tales, waar de ‘Sergeant at the Law’ beschreven wordt als dragende
“a homely parti-coloured coat girt with a silken belt of pin-stripe stuff”. Pinstripes worden in herenkleding teruggevonden sinds bein van de 19de eeuw.
Ze werden gebruikt door de Londense banken om hun werknemers te herkennen. Iedere bank had haar strepen, en de ruimte tussen de strepen duidde hun rang of functie aan. Oorspronkelijk was enkel de broek gestreept, maar toen het gebruik in Amerika in de 20ste eeuw werd overgenomen, werden ze ook in de jasjes gebruikt. En alzo was het pinstripe pak geboren!

KRIJTSTREPEN

Een krijtstreep wordt traditioneel geweven van zo’n 2 tot 5 garens breed en lijkt daardoor op de streep die een kleermaker op de stof zet met zijn kleermakers krijtje. Vandaar ook de naam. Krijtstrepen worden mee met het andere garen gemengd waardoor het effect minder onderscheidend is.
Het ziet er allemaal wat vager uit dan de uitgesproken pinstripe. Hardy Amies beschrijft het verschil als “‘pin’ stripes … look very ‘set’ when compared to ‘chalk’ stripes, the outlines of which are blurred and thus blend with the background.”  En dit is dan ook ineens de beste omschrijving.

De krijtstreep wordt ten onrechte de reputatie toegeschreven van bedrijfs-conformiteit. Weliswaar is het synoniem met de bankiers en andere  vrije beroepen zoals notarissen, advocaten e.d. maar de wortels liggen dieper als de uniformiteit die we bij de middenklasse terugvinden in de late 18de en begin 19de eeuw.

Genoemd naar de zachte uitstraling werd de krijtstreep overgenomen door de moderne bedienden die in de steden werkten vanaf ca. 1910 en werd aldus het uniform van het grote zware bedrijfsleven. Oorspronkelijk werd het zelfs enkel toegelaten in Britse en Amerikaanse bedrijven om de streep breder te hebben als 1 inch, voor het hoger kader, het top-management. Later werd het geadopteerd door de Maffia om duidelijk te maken dat ze boven de gewone sterveling stonden.

 

 

HOE DRAGEN WE DEZE STREPEN ?

Een pinstripe of krijtstreep pak kan en zal zeker uw garderobe opleuken.

  • Gaat u voor de traditionele Britse look, opteer dan voor de donkerste variant die u kan vinden: Een diep inktblauw, een ‘grijs als kool’, en combineer dit met een effen wit hemd, en een felle das om contrast te creëren. U maakt er dan in ieder eval een krachtig statement mee.
  • De versie met middensluiting, 2 knopen, is modern, maar gaat u voor het neusje van de zalm qua traditie, kies dan een double breasted pak.
  • Wenst u het wat meer ontspannen, ga dan vooral voor de minder uitgesproken krijtstreep.
  • Als algemene regel kunnen we zeggen dat deze strepen enkel als kostuum gedragen worden. Maar casual wordt steeds meer acceptabel.
  • Let vooral op met strepen in de das of het hemd. U wil natuurlijk niet een uithangbord worden van alle mogelijke strepen op de markt. En als de strepen dezelfde breedte hebben gaat het al helemaal fout. Maar dat spreekt voor zich natuurlijk.
  • Bij een pinstripe draagt u steeds een das.
  • Het klassiekst bent u met een hagelwit hemd en donkere of felle das. Dan speelt u sowieso op veilig.
  • Laat hemden met een patroon voor wat ze zijn. Ze horen zeker niet bij een gestreept kostuum!
  • Houd het éénvoudig met accessoires. Pochette of dasspeld? Zeker niet beiden tegelijk!
  • Maar wie ben ik? En zijn regels er niet om uitgedaagd te worden?

Raphaël van den Poel, voormalig fashion consultant van ScapaReinhard Frans en Atelier NA maatpakken,
schrijft onze wekelijkse blog over gentleman zaken. Hij schrijft voor MYX Magazine, een Vlaams luxe lifestyle platform.
Hij heeft ook een eigen blog die je hier kunt lezen:
http://belgiandandy.blogspot.com

Raphaël van den Poel
The Belgian Dandy

 

Thierry Stravers Gentleman Franc-Maçon gentleman blog Freemasons Dutch Nederlandse regalia maçonniek Vrijmetselarij Vrijmetselaarswinkel Loge Benelux

U kunt eindeloos rond surfen en Googlen om artikels of regels omtrent sokken en heren te vinden.
Maar dat zou doodzonde van de tijd betekenen voor heren of dandies. Ik heb het allemaal hier voor u, in een gecondenseerde vorm.
Een prachtige sokkenwinkel zult u aantreffen in Parijs.
De winkel heet ‘mes chaussettes rouges‘.

Zoals een voornaam Gentleman ooit zei: “Socks are by far, in my opinion, one of the most understated fundamentals of a man’s wardrobe! As I sit in crowds of greatly dressed men, not necessarily over-the-top but classic men, their socks are the silent topic that separates the junior executives from the partners.”

  • Witte sokken worden enkel gedragen tijdens het sporten.
  • Geklede schoenen vereisen natuurlijk geklede kousen. Er is één basisregel: hoe gekleder de situatie, hoe donkerder de kousen of sokken..
  • Pas de kleur aan met de broek, en dus niet met de schoenen. Zwarte broek met zwarte kousen, en dit doen we ook met bijvoorbeeld blauw of grijs. Witte broek, witte kousen (géén sokken). Als je twijfelt, kies dan steeds de donkerste variant.
  • Sokken of kousen die gecoördineerd zijn met de kleur van de broek zorgen er voor dat uw outfit vloeiender overkomt. Maar, langs de ander kant, als ze contrasteren, kunnen ze een anders misschien saaie look breken
  • Een secundaire kleur is dus soms een goed of leuk alternatief: Aangepast aan bijvoorbeeld de kleur van de das, de pochette of het hemd. Als u een groene das draagt, kan een groen accent in de sokken uw look pittig vervolmaken. Alles boven de taille, of riem is ok.
  • Rol uw sokken nooit op, of slaag ze niet om. Het is typisch voor de jaren ’80 en een écht voorbeeld van slechte smaak. Het ziet er zelfs vreemd uit.
    Als uw sokken of kousen goed opgetrokken zijn, zoals het hoort, geven ze u een strakke mooie lijn, zelfs met de meest strakke broekspijpen.
  • Draag nooit sokken of kousen bij een short of Bermuda. Veel meer dient hier niet over gezegd te worden. U wilt er immers niet bijlopen als een voorbeeld van slechte smaak.
  • Vernieuw uw sokken en kousen regelmatig: Elke 6 maanden wordt aangeraden. Ze hebben een hard leven, en dienen veel te (ver)dragen. Het is wel de bedoeling dat ze zacht en soepel zijn en blijven.
  • Géén sokken in bed! U zou het ook niet appreciëren indien uw partner dit zou doen. We kunnen best stellen dat dit redelijk afstotend werkt.
  • Basis-regel: Als u een pak draagt en gaat zitten met eventueel uw benen gekruist, mag men nooit uw blote been zien tussen uw kousen of sokken en de broek.
  • De lengte van geklede kousen: tot op of over de kuit.
  • Om zeker te zijn dat u een goede kwaliteit koopt: Let op een platte zoom op het uiteinde bij de tenen.

Maar wie ben ik om te zeggen dat u de regels dient te volgen? Zijn regels er immers niet om gebroken te worden? Volg uw eigen regels.
Creëer uw eigen stijl. Het kan best leuk zijn eens te experimenteren en wat Sprezzatura aan uw verschijning toe te voegen.
Denk er aan, elke sok, elke kous heeft zijn gelegenheid!

Raphaël van den Poel, voormalig fashion consultant van ScapaReinhard Frans en Atelier NA maatpakken,
schrijft onze wekelijkse blog over gentleman zaken. Hij schrijft voor MYX Magazine, een Vlaams luxe lifestyle platform.
Hij heeft ook een eigen blog die je hier kunt lezen:
http://belgiandandy.blogspot.com

Raphaël van den Poel
The Belgian Dandy

Thierry Stravers Gentleman Franc-Maçon gentleman blog Freemasons Dutch Nederlandse regalia maçonniek Vrijmetselarij Vrijmetselaarswinkel Loge Benelux

Eerst moeten we ons af vragen waarom vele, zoniet de meeste mannen, vermijden om roze gekleurde kledingstukken te dragen?

Talloze mannen – meestal diegenen met een te hoog macho gehalte– beschouwen roze als een vrouwelijke kleur. En net daardoor, dankzij dit onfortuinlijke stereotype, weigeren velen om deze kleur te dragen. Eén van de vele redenen is echter dat het hen een bepaalde graad van onzekerheid bezorgd. Ze voelen dit aan alsof de kleur hun sexuele oriëntatie of graad van mannelijkheid zou bepalen.

Wat natuurlijk totaal uit de lucht gegrepen is. Bent u een macho of een watje ? Laten we even terug gaan in de geschiedenis.
Tot midden 20ste eeuw kreeg roze de voorkeur voor jongetjes, vanwege de felle uitstraling, en blauw voor meisjes vanwege de associatie met de Maagd Maria.

Voor de jaren 50, straalde de roze kleur zelfs een bepaalde ‘mannelijke kracht’ uit. Er waren zelfs ‘khaki’ broeken in het leger die de bijnaam ‘pinks’ kregen, vanwege de roze gloed die er soms opzat. Desalnietemin moeten we heden vaststellen dat er nog toch een krachtige vrouwelijke connotatie aan verbonden is, en dit zowel bij dames als heren.

En nog langer geleden droegen de soldaten, bij de Slag om Waterloo, rode jassen. Dit werd zeer bewust gedaan, omdat een gewonde of dode zijn bloed, de ‘makkers’ niet zou afschrikken. Later evolueerde dit naar roze.

Ten tweede bekijken we waarom en hoe mannen roze kunnen dragen.
De kleur heeft een root potentieel om te combineren. Het is flamboyant en voegt een bepaalde ‘lichtheid’ toe aan uw outfit. De kleur roze is een sublieme toevoeging bij bvb. bruin, khaki, een monochrome outfit, en de donkere varianten van blauw.

Roze is een kleur die zowel formaal als casual gedragen kan worden. Denk bijvoorbeeld aan een zwart of grijs pak dat best wel opgeleukt kan worden met een frisse kleur van hemd. Roze doet dit met gemak ! Het is klassiek en geeft een heer een bepaalde elegantie. Denk aan een man van de wereld die op Mayfair rondstruint, eventueel een ciaar in de hand, en klaar om de wereld over te nemen. Net zo gemakklijk kan deze scene zich afspelen op  de Chapms Elysées of op Fifth Avenue.

Ten derde: Hoe een roze hemd dragen, en hoe te combineren?

Aangezien roze een redelijk felle, ja zelfs brutale kleur kan zijn, valt de kleur best te combineren met de donkerdere tonen. De kleur is echter wel veelzijdig: ze gaat goed samen met zowel zwart als grijs. Donkergrijs bedoel ik dan. Voor mij valt de keuze op blauw.

Navy: Gewoon eenvoudig met een donkerblauw pak. De kleuren completeren elkaar perfect. Dit gezegd zijnde, met een blauwe blazer dus ook! En hierbij dan een rijze flanellen broek, of als u meer van de preppy stijl bent, een leuke chino of khaki.

Combineer met jeans en bruine loafers. Of zelfs een witte jeans in de zomer, en zwartte loafers? Vergeet ook nooit de riem aan te passen aan uw schoenen.

Qua seizoen voelt roze zich het best in de lente en zomer! Het zonlicht laat de kleur er echt uit springen.

Tips & Feiten:

  • Probeer roze t-shirts of truien te vermijden.
  • Psychologisch onderzoek heeft aangetoond dat de kleur roze een kalmerend effect heeft op andere mensen. Het relaxeert hen.
  • Donkere of gebruinde huid gaat beter met de pastelvarianten.
  • De roze polo is eeuwig preppy. Een Ivy-League uitstraling.
  • Als u toch nog denkt dat het te vrouwelijk zou zijn qua uitstraling, combineer dan gerust met mannelijke accessoires zoals bretels, een gilet, of zelfs beter, een vest. Beperk je accessoires wel tot een minimum, aangezien roze sowieso  al een statement is. ‘Less is more’ in dit geval!
  • Het laat zien dat u niet langer een kind bent dat jongens-kleding dient te dragen. De kleur vergt wel een bepaalde vorm, of laten we zeggen niveau van zelfzekerheid. En dit gezegd zijnde, het definiëert niemands sexualiteit. Deze overtuiging mogen we best als onderontwikkeld beschouwen.
  • De kleur heeft ook als eigenschap om vrouwelijke aandacht op te eisen, dit is tevens wetenschappelijk bewezen. Vele dames vinden dat een man die roze draagt zelfzekerder over komt, gevoeliger is, meer in contact met zijn innerlijke zelf en emoties. Deze eigenschappen worden algemeen gezien zeer gewaardeerd door vrouwen.
  • Roze dragen doet u opvallen, en maakt u machtiger Een studie uit 2012, aangevraagd door Cotton USA, heeft enkele verrassende feiten aan het licht gebracht en aangetoond dat mannen die roze dragen gemiddeld $1.200 meer verdienen op jaarbasis. Deze heren maken ook meer indruk op vrouwelijke collega’s, en ze presteren met meer zelfzekerheid. Indien u verloren loopt in een massa volk kunnen uw vrienden of familie u gemakkelijk terugvinden. U bent immers die gevoelige man, omringd door dames.

Raphaël van den Poel, voormalig fashion consultant van ScapaReinhard Frans en Atelier NA maatpakken,
schrijft onze wekelijkse blog over gentleman zaken. Hij schrijft voor MYX Magazine, een Vlaams luxe lifestyle platform.
Hij heeft ook een eigen blog die je hier kunt lezen:
http://belgiandandy.blogspot.com

Raphaël van den Poel
The Belgian Dandy

Thierry Stravers Gentleman Franc-Maçon gentleman blog Freemasons Dutch Nederlandse regalia maçonniek Vrijmetselarij Vrijmetselaarswinkel Loge Benelux

Harry’s New York Bar, Paris.
Zoals jullie misschien al doorhebben ben ik een groot amateur van iconische dingen. Want, toegegeven, ze zijn immer iconisch voor een reden! Zo dronk ik mijn eerste Sidecar tijdens mijn studententijd in ‘Harry’s Bar New York’ in het befaamde ‘Montreux Palace Hotel’ in Montreux, toen ik in Zwitserland woonde en studeerde. En aangezien de feestdagen weer op komst zijn, mag er al eens een beter cocktail geschonken worden, in deze tijden van voorgemaakte mixers, en andere voorgemaakte kleurrijke fantasietjes. Gentlemen, u kan gewoon niet fout gaan met het volgende motto: ‘Stick to the Classics’.

Het Ritz Hotel in Parijs claimt de oorsprong van deze cocktail.
De eerste recepten om de Sidecar te maken verschenen reeds in 1922, in Harry MacElhone’s ‘Harry’s ABC of Mixing Cocktails’ en in Robert Vermeire’s ‘Cocktails and How to Mix Them’. Het is ook één van de zes basis dranken in de lijst van David A. Embury’s ‘The Fine Art of Mixing Drinks (1948)’. Het lekkere drankje is nog het meest verwant met de oudere cognac ‘Crusta’, die echter wel verschilt in zowel presentatie als maten en ingrediënten.

Buck’s Club, London.
In de vroege edities van MacElhone’s boek, quoteert hij Pat MacGarry als de uitvinder. De populaire bartender in Buck’s Club, London. Echter, in latere edities noemt hij zichzelf. Vermeire zegt dat de cocktail zeer populair was in Frankrijk en dat hij in Londen voor het eerst geïntroduceert werd door MacGarry, de gevierde barman. Embury daarentegen geeft krediet voor de uitvinding aan een Amerikaanse legerkapitein in Parijs tijdens de eerste Wereldoorlog. Hij noemde de cocktail naar de snelle motorfiets met zijspan die hij in die tijd reed !

Trouwens, over Parijs gesproken. Toen ik daar woonde kon ik niet anders dan regelmatig ‘Harry’s New York Bar’ bezoeken natuurlijk. En u kan het al raden, ook in deze authentieke bar dronk ik mijn Sidecars.

Zo gecompliceerd als hij er dan ook mag uitzien in de mixologische canon, hij misleidt u in zijn éénvoud. Eigenlijk is hij gemakkelijk te maken zoals uw ochtendlijk kopje koffie! Door de eenvoudige combinatie van slechts drie ingrediënten en een paar ijsblokjes om het wat opwindend te maken, wordt er een perfecte smaak- en aroma match bereikt. Alhoewel hij heel simpel is qua structuur, is hij zeker complex genoeg om de meest verwende smaakpupillen te bevredigen.

Als u zich geroepen voelt, mag u best wel met de verhoudingen experimenteren. De oudste recepten spreken over de evenredige, simpele mix van de 3 ingrediënten, maar voor velen is dit een beetje saai. Verschillende gidsen en receptenboekjes maken gewag van een 2:1:1 ratio van Cognac, citroensap en Cointreau. Ikzelf geef er echter de voorkeur aan om iets meer Cointreau (triple sec) dan citroen toe te voegen om er een voor mij acceptabele balans in te houden. Maar voelt u zich gerust vrij om uw eigen verhoudingen te proeven en te testen.

Belroy’s Bijou, Antwerpen.
Om zekerheid te krijgen maakte ik toch maar een afspraak met één van de beste cocktail-bars in Antwerpen, Belroy’s Bijou, alwaar een gepassioneerde top-mixologist, Mr. Dieter Van Roy mij uitlegt, met de juiste moves, hoe zij een meer dan goede Sadecar maken.

 

Ingredienten:

  • Cognac: 4cl
  • Cointreau: 1 cl
  • Citroen / Lemon: 3 cl
  • Suikersiroop: 2 cl (suiker in water op te lossen in verhouding: 1:1)

Met een deskundige flair mixt de gesnorde Dieter voor mij een heerlijke Sidecar, met een vlotte swing.

Hoe doen we het?
Combineer de Cognac of brandy, de Cointreau, en het limoensap in een cocktail shaker, samen met de suikersiroop, en vul ruim met ijsblokjes. Geen ijsschilfers anders verwaterd het teveel. Schud stevig gedurende minstens 10 seconden, en schenk uit via een ‘strainer’ (zeefje).  Garneer het glas met een schelletje appelsien of limoen schil als u het geheel wilt opleuken.
Easy peasy zoals ze zeggen, of in het Frans: ‘Simple comme bonjour’

Optioneel:
Prepareer het cocktail glas door een sneetje te maken in een limoenschijfje en ga hiermee over de rand van het glas. Draai dan het glas om en haal de rand oor zeer fijne suiker om een superfijn suikerrandje aan het glas te laten kleven. Koel het glas tot wanneer u het nodig hebt om de cocktail te serveren. De eerste vermelding van dit suikerrandje op een Sidecar vinden we terug in 1934, in drie boeken: ‘Burke’s Complete Cocktail & Drinking Recipes’, ‘Gordon’s Cocktail & Food Recipes’ en in ‘Drinks As They Are Mixed’ (een gereviseerde herdrukte versie van Paul E. Lowe’s boek uit 1904).

Gentlemen……cheers !

Raphaël van den Poel, voormalig fashion consultant van ScapaReinhard Frans en Atelier NA maatpakken,
schrijft onze wekelijkse blog over gentleman zaken. Hij schrijft voor MYX Magazine, een Vlaams luxe lifestyle platform.
Hij heeft ook een eigen blog die je hier kunt lezen:
http://belgiandandy.blogspot.com

Raphaël van den Poel
The Belgian Dandy

Thierry Stravers Gentleman Franc-Maçon gentleman blog Freemasons Dutch Nederlandse regalia maçonniek Vrijmetselarij Vrijmetselaarswinkel Loge Benelux

De Iconische Trench Coat: Dé klassieker onder de regenjassen

Herfst, dus hebben we regen en koude wind. Dit vraagt om aangepaste kledij. Dus komt de regenjas weer boven !
De meest klassieke is de iconische Trench Coat natuurlijk. Van militarische oorsprong is hij steeds waterdicht, meestal met knopen en met een riem uit hetzelfde materiaal. Het is een heel gedetailleerd kledingstuk: vele zakken en knopen, flappen en vooral vroeger ook met epauletten.

Oorsprong:

Het woord ‘trench’ duid op de militaire oorsprong, en komt van de ‘trenches’, de loopgraven uit de Eerste Wereldoorlog.
In dit wereldwijde militaire conflict vochten Britse, Franse en Amerikaanse troepen samen tegen Duitsland. In de herfst van 1914 liep de strijd vast in een langdurige loopgravenoorlog. Strijders van beide partijen zaten dagen achtereen vast in modderige schuttersputjes, die tijdens de frequente stevige regenbuien steevast onderliepen. De toenmalige legeruniformen waren meestal niet berekend op dergelijke omstandigheden. Vooral de dikke Britse wollen overjassen raakten vrijwel meteen doorweekt, waardoor duizenden soldaten aan ziektes bezweken, waaronder ook een flink aantal officieren. Met de winter op komst ging de Britse legerleiding daarom dringend op zoek naar een alternatieve winterjas, die ze uiteindelijk vonden in de trenchcoat.

Wie is de uitvinder ?

Twee Britse bedrijven beweren deze jas te hebben bedacht. Aquascutum beweert deze trenchcoat geïntroduceerd te hebben om de Britse officieren aan een functionele jas te helpen. Maar volgens hun grote concurrent Burberry zou de eerste trenchcoat echter in 1914 ontworpen zijn door Thomas Burberry, de toen 80-jarige oprichter van het bedrijf. Beide ondernemingen produceerden tijdens de oorlog trenchcoats voor het Britse leger, maar wie van de twee als eerste op het idee kwam zullen we waarschijnlijk nooit weten. De aanspraak van Aquascutum stamt uit de jaren 1850. Thomas Burberry, de uitvinder van gabardine, diende echter in 1901 een ontwerp van de nieuwe officiersjas in bij het Britse ministerie van Defensie.

Het was in ieder geval een instant succes ! De waterdichte gabardine stof bood een perfecte bescherming tegen de regen, evenals de loshangende flap aan de achterkant. Daarbovenop kwam de jas tot over de knieën, waardoor hij lang genoeg was om de bovenbenen warm te houden, maar echter te kort om door de modder te slepen. In de grote ruime zakken konden de officieren hun uitrusting kwijt en door de ventilatieopeningen konden ze hun zweetgeur laten ontsnappen.

De trenchcoat was helaas niet gratis. Militairen die deze jas wilden dragen, moesten hem uit eigen zak betalen. Een trenchcoat kostte toen zo’n 3 à 4 Britse pond, wat voor een gewone soldaat gelijkstond aan 3 tot 4 maanden soldij. Resultaat? De trenchcoat ontwikkelde zich tot een statussymbool onder de Britse officieren. Dit ging zelfs zo ver dat de legerleiding op een gegeven moment iedereen onder de rang van sergeant-majoor verbood om de jas te dragen. Jammer, maar helaas. Dit had als onbedoeld effect echter dat het sterftecijfer onder Britse officieren weer enorm steeg, omdat de Duitse sluipschutters hen er nu veel gemakkelijker tussenuit konden pikken.

Diezelfde jaren waren ook de hoogtijdagen van de grote expedities. Een van de eersten die gabardine daarvoor probeerde was de Britse ontdekkingsreiziger Ernest Shackleton, die in 1914 heimelijk met zijn schip in het kruiende ijs op Antarctica vastliep maar kon overleven dankzij de onverwoestbare stof van Burberry. En natuurlijk een ongelofelijk doorzettingsvermogen.

Wat is een trench-coat dus nu écht ?

De trenchcoat is uiteraard een regenjas gemaakt uit gabardine, maar ook leer of popeline worden wel eens gebruikt. Meestal heeft hij een uitneembare isolerende voering en de klassieke modellen variëren in lengte van kuithoogte tot net boven de knie.
Verder heeft hij traditioneel een dubbele rij van in totaal tien knopen, wijde revers en een riem rond het middel en de uiteinden van de mouwen. Vaak bevinden zich op de schouders ook flappen die met knopen te sluiten zijn. De klassieke kleur voor een trenchcoat is kaki.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden aan het ontwerp van de trenchcoat de alom bekende typische schouderflappen en riemen toegevoegd. De schouderflappen dienden voor de bevestiging van epauletten en andere ranginsignes; de riemen dienden volgens een legende voor de bevestiging van handgranaten. Dit klinkt natuurlijk heel stoer en mannelijk, maar in werkelijkheid werden er gewoon zwaarden en kaarten aangehangen.

Evolutie

Tijdens de Tweede Wereldoorlogen doken er verschillende varianten op. Meestal korter voor meer bewegingsvrijheid. We gaan hier nu niet verder op in, maar kunnen wel stellen dat de trenchcoat niet meer weg te denken was. Nu siert hij ons straatbeeld bij zowel heren als dames. Niet enkel veteranen, maar ook Hollywood zorgden voor de bekendheid en status en nadien wereldwijde verspreiding.

Verscheidene beroemde acteurs droegen deze jas in filmklassiekers, zoals Humphrey Bogart in ‘Casablanca’ en Marlene Dietrich in ‘A Foreign Affair’. Het feit dat gangsters, detectives en femmes fatales op het witte doek in een trenchcoat verschenen, maakte het kledingstuk nog aantrekkelijker voor het grote publiek. De reputatie van de jas was hiermee definitief gevestigd.

Ook andere fictieve helden droegen hun steentje bij: inspecteur Columbo, Dick Tracy, Neo uit The Matrix en Peter Sellers’ inspecteur Jacques Clouseau. Michael Caine in Get Carter, Warren Beatty in Dick Tracy en Alain Delon in Le Samouraï. Doorgaans dragen zij er dan een Fedora of bij extreem koud weer een Oesjanka bij.

Wat is Gabardine eigenlijk, vraagt u zich misschien nog af ?

Gabardine is een weefsel in steile keperbinding. Traditioneel is de stof gemaakt uit wol. Ook mengelingen van katoen, kunstvezel en wol en volledig synthetische varianten zijn gangbaar. Gabardine wordt waterdicht geïmpregneerd, is duurzaam en kreukbestendig. Men gebruikt het om deze eigenschappen voor pakken en uniformen, maar vooral voor regenjassen dus. De oorsprong van de stof is niet geheel duidelijk. Brits modeontwerper Thomas Burberry zou het in 1879 hebben uitgevonden als mengeling van wol en katoen, maar volgens andere bronnen zou de naam afgeleid zijn van het Parijse modehuis Gabartin.
Aan de goede kant van de stof heeft gabardine meer schering- dan inslagdraden. Vaak zijn er tweemaal zoveel schering- als inslagdraden. De scheringdraad passeert gewoonlijk twee inslagdraden alvorens onder één of twee inslagdraden door te gaan. Deze compacte weefstructuur maakt gabardine waterafstotend en kreukbestendig. Net als iedere andere keperbinding vertoont gabardine karakteristieke diagonale lijnen. Deze zijn duidelijk zichtbaar, staan dicht op elkaar en zijn lichtjes gerezen. De hoek van de diagonalen bedraagt 45 of 63 graden. Herenmode maakt vaker gebruik van varianten met de grotere hoek. In vrouwenmode komt vooral de kleinere hoek voor.

 

Raphaël van den Poel, voormalig fashion consultant van ScapaReinhard Frans en Atelier NA maatpakken,
schrijft onze wekelijkse blog over gentleman zaken. Hij schrijft voor MYX Magazine, een Vlaams luxe lifestyle platform.
Hij heeft ook een eigen blog die je hier kunt lezen:
http://belgiandandy.blogspot.com

Raphaël van den Poel The Belgian Dandy

Thierry Stravers Gentleman Franc-Maçon gentleman blog Freemasons Dutch Nederlandse regalia maçonniek Vrijmetselarij Vrijmetselaarswinkel Loge Benelux

De Regimental oftewel de gestreepte das

Ook wel rep-tie of clubdas genoemd. Er is een duidelijk verschil tussen Engelse en Amerikaanse strepen, namelijk de richting. U vraagt zich misschien af hoe dit komt en waarom? Wel, wij leggen het graag aan u uit.

De welbekende Britse ‘regimental tie’ heeft de strepen in een hoek van hoog links, maar beneden rechts. Zoals ze over de plas zeggen: ‘from the heart’. Het is tevens de richting van de Britse en internationale militaire groet. Het ontstond dus rond de 20e eeuwwisseling. Specifieker ‘from heart to sword’, als een knipoog naar de oorsprong van het gevecht, de oorlog. Voor zij die zich nog afvragen vanwaar het woord ‘Regimental’? De kleuren en patronen van de dassen en linten werden sinds de eerste wereldoorlog afgeleid van uniformen, vlaggen en wapenschilden. En dus ook regimenten. De regimental tie, staat ook bekend als de ‘club tie’. De drager communiceert op deze wijze zijn lidmaatschap van een gentleman’s club.

Koninklijke invloed

In het begin van de 20e eeuw bezocht de Prins van Wales, voor hij even koning werd, Amerika op een officieel staatsbezoek.
Zonder het zelf te beseffen veranderde hij de gewoontes van hoe en door wie de gestreepte dassen gedragen werden.
Net zoals vele oud-strijders droeg hij zijn regimental das, blauw-rood gestreept van de Grenadier Guards.
De Amerikanen, gefascineerd door zijn stijl en kleding, waren extra geboeid door die das, die daarop druk besproken werd
in de pers. Na zijn bezoek werden ze immens populair.

De Democratisering van een Ikoon

Brooks Brothers bedacht dat deze stijl voor iedereen beschikbaar moest zijn. Om het te Amerikaniseren als het ware.
Ze namen de betekenis van de das weg, door de strepen het tegenovergestelde te maken: Namelijk van rechts naar links!
Deze act van mode-rebellie was de geboorte van een stijl-ikoon.

Sindsdien is de gestreepte das de favoriet van iedereen, gaande van de Amerikaanse President, tot popsterren.
De liefhebbers zijn net zo divers als de varianten van de das zelf. Gaande van militairen, tot zakenmannen, en de bekende Ivy-League universiteiten.

Vandaar dat de Amerikaanse dassen dus in de tegenovergestelde richting zijn. Een ietwat speelsere uitleg is dat de Engelse dassen de richting van het gezicht volgen, terwijl de Amerikaanse naar het kruis wijzen.

Nadat scholen en ‘social-clubs’ deze trend volgden, werd de look ook heel modieus en populair bij de gewone burgers. Accessoires dragen in bepaalde kleuren werd een manier van het uitstralen van een sociale status. Op deze wijze werd deze mooie klassieker ook geïntroduceerd in de sartoriële wereld, zonder in conflict te zijn met bepaalde tradities.

Vele merken, gaande van Brooks Brothers tot Ralph Lauren, ontdekten een bepaalde vorm van gesofistikeerdheid en elegantie die bij de gestreepte das hoort. Het is nu een klassieker in de Amerikaanse garderobe bij prepsters en klassieke stijl-zoekers.

Das-Etiquette

Zowel de kleuren van de strepen, als de richting hebben dus eventueel een betekenis. Lidmaatschap van een militair regiment, een exclusieve club, of een prestigieuze universiteit zoals Oxford, Cambridge of Harvard. Hij geeft een duidelijke identiteit aan voor deze groepen. Het moet gezegd worden dat het niet geapprecieerd wordt dat als u een das met betekenis draagt, en u geen lid bent of was van deze groep.  U heeft er namelijk geen recht op en bepaalde mensen nemen daar zelfs aanstoot aan.

Raphaël van den Poel, voormalig fashion consultant van ScapaReinhard Frans en Atelier NA maatpakken,
schrijft onze wekelijkse blog over gentleman zaken. Hij schrijft voor MYX Magazine, een Vlaams luxe lifestyle platform.
Hij heeft ook een eigen blog die je hier kunt lezen:
http://belgiandandy.blogspot.com

Raphaël van den Poel The Belgian Dandy

 

 

 

Thierry Stravers Gentleman Franc-Maçon gentleman blog Freemasons Dutch Nederlandse regalia maçonniek Vrijmetselarij Vrijmetselaarswinkel Loge Benelux

Overjassen bestaan in een keur van stijlen en modellen.
De meesten noemen het gewoon een overjas, of in het Engels; een Chesterfield of Crombie. Ze offreren de drager niet alleen adequate bescherming tegen de elementen, maar ze doen u er ook goed uit zien. Er zijn echter wel verschillen. Het is een feit dat de overjas veel over de drager uitstraalt. Wat draagt hij eronder?
Welk model heeft u nodig? Welke stijl past het beste bij u? Welke stof heeft u gekozen? Persoonlijk draag ik meerdere exemplaren. Met een midden-sluiting, double-breasted, navy-blauw, beige/camel en grijs geruit. De materialen varieren van stevige harde wol tot een zachte wol-kasjmier mix, tot zelfs een volledig kasjmier exemplaar. Laten we daarom de overjas eens van naderbij bekijken.

DE ‘CROMBIE’

J & J Crombie Ltd. Is een Britse kledingproducent. Ze maken high-end kleding en accessoires onder de Crombie naam.
Ze zijn het best gekend voor hun luxe overjassen. Zodanig zelfs dat andere merken de naam Crombie gebruiken om naar hun eigen productlijn te verwijzen, die in dezelfde stijl gemaakt worden: Een ¾ overjas, meestal in wol. Het is echter geweten dat Crombie tegen deze praktijken, en het generische gebruik van hun naam, legale acties onderneemt.

Onmiddellijk herkenbaar is de Retro jas: De meest iconische aller tijden, en exclusief beschikbaar bij Crombie. De Retro haalt zijn inspiratie bij de eerste heren-overjassen en de stijlvolle Engelse topcoats, met een uitzonderlijk oog voor detail. In een klassieke snit, met enkele overlappende sluiting straalt hij traditie en elegante Britse tijdloosheid uit.

Aanhangers van deze klassieker zijn o.a. Sir Winston Churchill, The Beatles, en Cary Grant. Beschikbaar in een rijk navy-blauw, of sterk zwart, is elke jas zorgvuldig gevoerd in rood, en heeft een onderscheidende kraag in zwart fluweel. Klassiek en multifunctioneel is dit Crombie icoon, en dus ook deze stijl, een favoriet bij staatshoofden en de klassieke filmsterren van weleer.

DE ‘CHESTERFIELD’

De Chesterfield is een lange, overjas, genoemd naar Sir George Stanhope, de 6e Graaf van Chesterfield, en leider van de Britse mode in de jaren 1830 en 1840.
De Chesterfield verscheen ten tonele rond 1840, samen met de zogenaamde “lounge suit”, als alternatief voor
de hoog-opgesneden overjassen zoals de “frock overcoat” die zwaar getailleerd was met horizontale naden en stiksel. De Chesterfield heeft geen horizontale naden, of baleinen, maar kan toch nog elegant gevormd worden door de zij-naden oftewel de figuurnaad.

Hij heeft een enkele of double-breasted sluiting, en was populair in een variëteit van stoffen, typisch de zwaardere tweed, in kool-grijs of donkerblauw, en zelfs de camel-kleurige klassieker. Hij wordt dikwijls uitgevoerd met een fluwelen kraag. Deze varianten maken hem zeer multifunctioneel, zodanig dat hij gedragen kan worden met een pak in de stad, of zelfs semi-formeel, tot zelfs sportiever.

Hij was toonaangevend voor stijlvolle mannen in de jaren 1920s tot 1960s, en sindsdien een klassieker voor zowel heren als dames.

DE ‘COVERT COAT’

De covert coat was oorspronkelijk een korte overjas die gedragen werd tijdens de jacht. Tegenwoordig wordt hij verkocht als gewone overjas. Hij werd echter ontworpen in de late 19de eeuw om te dragen tijdens het paardrijden. Vandaar dat de jas ook steeds een hoge split achteraan heeft. De Covert stof waar de jas van gemaakt is, is een stevige Tweed, genoemd naar de beslagen oppervlakte (covered area), de zone, waar zich veel wild bevond, en dus diende als startpunt van een jachtpartij.
De covert coat is altijd single-breasted, midden sluiting dus, revers met inkeping, zakken met flappen. Een ticket-pocket is optioneel. Typisch is het stiksel: 4 of 5 lijnen aan de manchetten van de mouwen, en onderaan de jas, op de zoom. De kraag is uitgevoerd in oftewel covert-stof, ofwel in rijkelijk fluweel. De traditionele kleur varieert van een licht groenachtig beige, tot een toegeeflijke groentint, maar varianten in rijs en donkerblauw zijn evenzeer gebruikelijk.

Varianten werden gedragen door George VI en Edward VIII, maar evenzeer door zowel Jason Statham als Stephen Graham in de misdaadkomediefilm Snatch uit 2000. De covert coat kreeg veel media-aandacht tijdens de verkiezingen in het Verenigd Koninkrijk in 2015, toen hij gedragen werd door UKIP partij leider Mr. Nigel Farage

DE ‘POLO COAT’

De ‘polo coat’, ook gekend als de camel-overjas werd oorspronkelijk gedragen door polospelers in Engeland.
Hij is altijd verkrijgbaar bij Ralph Lauren, maar niet door hem ontworpen.
De polo coat was oorspronkelijk een jas met overslag, met een gordel. Uiteindelijk evolueert hij naar een double-breasted model met knoopsluiting.
Vóór de 1e Wereldoorlog arriveerde polo in de VS en toen de spelers hun jassen droegen na wedstrijden werd de polo coat overgenomen door zowel toeschouwers als modeleiders. In 1926 werd deze kamelenhaar jas vooral populair bij studenten in Princeton en Yale, en een paar seizoenen later had hij de Verenigde Staten volledig veroverd. Tegen het einde van de jaren twintig telde bijna elke Ivy League-undergrad een Chesterfield- en een Polo Coat-garderobe.
Origineel in kamelenhaar, later een mengeling met schapenwol, vanwege de duurzaamheid.
De termen ‘polo-coat’, en ‘camel-coat’ zijn dus synoniem.

Raphaël van den Poel, voormalig fashion consultant van ScapaReinhard Frans en Atelier NA maatpakken,
schrijft onze wekelijkse blog over gentleman zaken. Hij schrijft voor MYX Magazine, een Vlaams luxe lifestyle platform.
Hij heeft ook een eigen blog die je hier kunt lezen:
http://belgiandandy.blogspot.com

Raphaël van den Poel, The Belgian Dandy