Berichten

Thierry Stravers Gentleman Franc-Maçon gentleman blog Freemasons Dutch Nederlandse regalia maçonniek Vrijmetselarij Vrijmetselaarswinkel Loge Benelux

De bloemlus (flower-loop in traditional English tailoring) is het lusje achteraan de linker rever van de kraag. Handgemaakt, en vroeger gebruikt om de steel van de bloem achter te steken. De bloem die door het ‘knoopsgat’ gestoken werd. Meestal een anjer en voor speciale gelegenheden een roos natuurlijk! De boutonnière, of het ‘knoopsgat’ waarnaar velen refereren, dient dus écht niet om de revers toe te vouwen en te sluiten als het regent of winderig is, maar is dus enkel en alleen een floraal decoratie-element. Men steekt er één enkele bloem of ‘stud’ in. 

Trouwens, als het geen echte doorgang is, dus niet functionerend, pinnen de meeste mensen jammer genoeg tegenwoordig de bloem, of de ‘corsage’, vast met een veiligheidsspeld of iets dergelijks. Zeker bij een smoking of tuxedo. Laten we er niet aan denken welke schade dit allemaal teweeg brengt op uw kraag. Zeker als het een zijden exemplaar betreft bij een smoking.

Het symboliseert tevens een bepaalde traditie. En traditie, houden we daar als échte gentlemen niet van ? Laten we dit kleine detail appreciëren en koesteren. En gebruiken waarvoor het dient natuurlijk ! 
Jammer genoeg spreken we hier al die tijd wel over een traditie die steeds minder en minder toegepast wordt. Laten we het simpel houden en u draagt enkel een bloem, anjer, of misschien zelfs een roos, op de revers van uw blazer, als u gaat dineren bijvoorbeeld. Als ode voor uw partner, of gewoon uit vrolijkheid. Men zal u gegarandeerd bekijken en zelfs bestempelen. Ja, als een dandy of playboy, terwijl u eigenlijk gewoon ‘het heertje’ bent. En tevens laat zien dat u uw wereld kent. Want laten we eerlijk zijn, kunnen we enkel een bloem dragen op events?
Op gala’s of trouwfeesten ? Mij dunkt dat een beetje elegantie altijd meegenomen is ! 

Raphaël van den Poel, voormalig fashion consultant van ScapaReinhard Frans en Atelier NA maatpakken, schrijft onze wekelijkse blog over gentleman zaken. Hij schrijft voor MYX Magazine, een Vlaams luxe lifestyle platform. Hij heeft ook een eigen blog die je hier kunt lezen: http://belgiandandy.blogspot.com

Raphaël van den Poel
The Belgian Dandy
Thierry Stravers Gentleman Franc-Maçon gentleman blog Freemasons Dutch Nederlandse regalia maçonniek Vrijmetselarij Vrijmetselaarswinkel Loge Benelux

Ik ben er zeker van. U heeft het zich wellicht ooit eens afgevraagd… Waarom de heren hun jasjes nu toch naar rechts sluiten (links over rechts), en de dames hun jasjes naar links (rechts over links) sluiten?  
U bent alvast zeker niet de enige die zich deze vraag stelt!
Welnu, het antwoord voor beide vragen is eigenlijk redelijk simpel en logisch. Van waar komt dit gebruik?  

Laten we beginnen met de heren. Het jasje of de vest, met de knopen op de rechterzijde, en de knoopsgaten aan de linkerzijde. Zo kennen we het toch allemaal ‘sinds mensenheugnis’. Als we het historisch bekijken, komen we tot het feit dat, in vroegere tijden, de kleding voor heren van stand, vooral dan de rijkere heren, de échte heren, voorzien was om ook wapens te dragen, of zelfs te verbergen. 

Aangezien de meeste mannen hun zwaard, degen of sabel in de rechterhand zouden nemen of hielden, “het was dus handiger, en vooral veel sneller dan hun linkerhand, om het jasje, de vest of overjas te openen.” Ja, échte mannen nemen geen risico! Echte mannen denken ook functioneel. Puur voor het gemak, voor de efficiëntie dus. We moeten dit dus bekijken als louter een praktische maatregel.
Stijlmatig is hier geen enkele reden voor. Sartoriëel onbeduidend zelfs. 

U kan hier ook goede voorbeelden van terugvinden in de oude portretten. Al deze ‘hand-in-waistcoat’ tekeningen en schilderijen die zo populair waren in de 19e eeuw…  Zichtbaar is steeds één hand in een open gedeelte van de jas: rechts naar links, zodanig men snel het wapen kon trekken indien nodig.
Het zwaard of de sabel, werd immers meestal aan de linkerzijde gedragen, en zo kon het dus snel getrokken worden met de rechterhand ! 

Als het jasje of de vest andersom zou sluiten, zou het handvat, het heft van de degen, de sabel of het zwaard, immers vast geraken in de kleding. Totaal onpraktisch, en als het er op aan kwam, levensbepalend ! Ieder rechtgeaard heer van standing eiste dus steeds van zijn kleermaker dat de sluiting op deze wijze, vakmatig en professioneel werd uitgevoerd.

Deze wijze van dracht, en verwijzing naar een mannelijke levensstijl, deze traditie, werd dan ook logischer wijze overgezet naar al de andere (mannelijke) kledingstukken. Denk hierbij dan vooral aan de hemden en eventueel de gilets. Zo simpel is het ! ‘It’s elementary, my dear Watson’.

Waarom toch dragen de dames het dan net andersom, zal u zich afvragen? En ook dit heeft een zeer logische verklaring. De reden is echter niet omdat het dames zijn, en dames alles steeds anders moeten of willen doen. We kunnen ook stellen dat wapen dracht en dames niet écht samengaan, dus daar is ook geen reden in te vinden. 

De echte dames van stand werden immers vroeger thuis aangekleed door hun bediendes, of de kamermeid, ‘the maid’, of de ‘nanny’: En voor een rechtshandig (de meeste mensen zijn nu eenmaal rechtshandig) persoon is het gewoon handiger om het rechts-over-links te doen vanuit een omgekeerd voorkant perspectief. Efficiëntie voor het personeel dus. Alweer een praktische uitwerking, om het leven gemakkelijker te maken voor al de betrokken partijen. Trouwens is het voor  een rechtshandige heer ook gemakkelijker om de op zijn wijze gesloten kleding zelf terug te openen.

Hoogstwaarschijnlijk heeft het weinig of geen noemenswaardige invloed gehad doorheen de door ons gekende geschiedenis, maar ik ben er wel zeker van dat er ergens ooit wel een heer dit verkeerd ingeschat heeft, met zijn sluiting en knopen aan ‘de verkeerde kant’, en aldus jammerlijk te laat was om zijn sabel of degen te kunnen trekken, en zich terdege te kunnen verdedigen.

Conclusief kunnen we dus stellen dat hij daardoor middendoor gehakt werd, of iets dergelijks. Gelukkig weten we nu toch allemaal het ‘wat’, ‘hoe’ en ‘waarom’, maar dit zijn dus de initiële redenen waarom ontwerpers deze traditie aanhouden. U kan tevens de rechter-knoop-orientatie ook zien als een direct overblijfsel vanuit de toenmalige oorlogvoering:

“To ensure that an enemy’s lance point would not slip between the plates,” wordt immers door curators geschreven in “The Art of Chivalry: European Arms and Armor from the Metropolitan Museum of Art”, “they overlapped from left to right, since it was a standard fighting practice that the left side, protected by the shield, was turned toward the enemy. Thus, men’s jackets button left to right even to the present day.”

Conclusie: 
Vanuit een praktisch standpunt werd er een efficiënte traditie opgestart. Heden  ten dage totaal nutteloos, maar de achtergrond van het hele verhaal is eigenlijk dus best wel boeiend. U ziet het, zelfs nu nog, in de hedendaagse mode worden bepaalde tradities nog steeds gerespecteerd, al zullen weinigen écht weten waarom. En zoals we allemaal weten en begrijpen, zijn vele tradities er om geëerd en gerespecteerd te worden. Ze zijn immers ontstaan voor een bepaalde reden. 

We kunnen wel stellen dat het hier om een triviaal feit gaat voor velen, om niet te zeggen de overgrote meerderheid, maar baat het niet, dan schaad het niet. En het kan een leuke gespreksstof zijn, in wat anders een saaie conversatie zou zijn!

Raphaël van den Poel, voormalig fashion consultant van ScapaReinhard Frans en Atelier NA maatpakken,
schrijft onze wekelijkse blog over gentleman zaken. Hij schrijft voor MYX Magazine, een Vlaams luxe lifestyle platform.
Hij heeft ook een eigen blog die je hier kunt lezen:
http://belgiandandy.blogspot.com

Raphaël van den Poel
The Belgian Dandy
Thierry Stravers Gentleman Franc-Maçon gentleman blog Freemasons Dutch Nederlandse regalia maçonniek Vrijmetselarij Vrijmetselaarswinkel Loge Benelux rokkostuum white tie

Uitnodigingen komen binnen….black tie, white tie, etc. Voor de meesten kan dit verwarrend overkomen. Dus leg ik jullie graag het verschil uit.
Wat gaan we nu dragen als een bepaalde dresscode vereist is?

BLACK TIE
De “black tie” dress code, die minder formeel is als “white tie”, is de meest voorkomende vorm van formele avond-dracht. Vooral gedragen voor diners, zowel publiek als privé, feesten en bals. Men noemt het ook wel ‘dinner jackets’, ‘DJs’, ‘dress for dinner’ of, zoals in Amerika, ‘tuxedos’. 

Wat hoort men te dragen?

  • Een dinner jacket in wol (Barathea) of ultrafijne visgraat, single of double-breasted, zonder split achteraan.
    De kraag is puntig of sjaal stijl, en bekleed met zijde. De knopen zijn bekleed met dezelfde stof als het jasje. Normaal is het jasje zwart, maar in zeer warme klimaten wordt ook een witte versie gedragen.  
  • De broek is zwart, in een normale standaard breedte, en afgewerkt met een enkele zijden band aan de buitenkant van de pijpen.
  • Een hagelwit hemd, met een kraag liefst in Marcella, dat is een iets stuggere katoensoort. Enkele of dubbele manchetten. De knoopssluiting vooraan is niet zichtbaar, tenzij het een hemd met verwijderbare studs betreft. De ‘studs’ zijn meestal zwart, maar kunnen ook decoratief afgewerkt zijn.
  • Een zwarte handgeknoopte strik. Vermijd steeds de voorgeknoopte versie. Het spreekt voor zich dat de strik in proportie moet zijn met de gestalte van de drager. 
  • Schoenen: zwart en blinkend gepoetst. Bij voorkeur lakleder. Afwerken met zwarte zijden kousen.
    Géén sokken! 
  • Cumberbands zijn niet essentiëel maar kunnen gedragen worden. Een cumberband, assorti met de strik is ook mogelijk, maar u begeeft er zich mee op glad ijs. 
  • Een gilet of vest, waistcoat, kan gedragen worden, maar wordt zelden gezien.  In geen geval wordt dit gecombineerd met een cumberband. Nooit! 
  • Een witte zakdoek, of pochette in het borstzakje van het jasje is een klassiek detail. 

Dit is de klassieke black tie, de tuxedo of smoking. Als u deze basisregels volgt, doet u het nooit fout!

Variaties op het thema:
Tijdens ‘dinner parties’ met buren, vrienden of family en dan ook specifiek in uw eigen residentie, kan men een fluwelen smoking jacket dragen, meestal donkerblauw, bordeaux of flessengroen. Combineer dit met een zwarte strik, de afgebiesde broek, en eventueel ‘evening’ of Albert slippers’.  Terwijl dit acceptabel is voor de gastheer, is het voor de gasten niet aan te raden. De slippers, dikwijls met monogram of wapenschild geborduurd, zal men eerder op het platteland zien, dan in de stad. Tenzij anders vermeld, volgt u de regel ‘when in Rome’. In sommige gevallen is de nationale dracht ook acceptabel, zoals de Indian Nehru jas of Arabische kleden.

WHITE TIE
De ‘white tie dress code’, ook wel ‘full evening dress’ genaamd, ‘full dress’, ‘evening dress’ of, informeel ‘tails’ of ‘rok’.  Het is de meest formele dress code, en niet veel meer gebruikt heden ten dage. Voor de tweede wereldoorlog was het standaard voor heren op avonden, zoals u dikwijls in films of series kan zien. Binnen de Nederlandse Vrijmetselarij is white tie met een zwart vestje de standaard. In Scandinavie wordt ook white tie gedragen.

Tegenwoordig wordt het ’s avonds gedragen bij bepaalde koninklijke ceremoniën en bals, staatsbanketten e.d.  
Tevens wordt het gedragen op sommige huwelijken (avondfeest), en ook op liefdadigheidsbals. 
Jammer genoeg zien we het niet meer in theater of bij de opera.   

Indien er verwacht wordt dat u opdaagt in ‘white tie’, zal dit steeds op de uitnodiging vermeld worden. Meestal spreekt men echter van ‘white of black tie’, omdat men weet dat niet iedereen zulk een outfit ter beschikking heeft.

Wat hoort men te dragen?
De basis is de rokjas, de tailcoat in zwarte wol (barathea) of in een ultrafijne visgraat. De kraag is puntig en bekleed met zijde. Het jasje, oftewel de vest wordt steeds open gedragen. De js is vooraan korter dan de Engelse ‘morning coat’.

  • De zwarte broek is dezelfde als bij ‘black tie’, behalve dat de broekspijpen aan de buitenzijde nu 2 biezen hebben. 
  • Een hagelwit Marcella (cotton piqué) hemd met een gesteven verwijderbare openstaande kraag. Natuurlijk heeft het hemd hier steeds dubbele manchetten. 
  • Manchetknopen en studs. De studs zijn effen wit of decoratief uitgevoerd. 
  • Een laag uitgesneden witte waistcoat oftewel gilet. Deze kan én mag double- of singlebreasted zijn.
  • Een dunne elegante, steeds handgeknoopte, strik.
  • Indien u geen zwarte laklederen schoenen heeft, zorg dan dat uw schoenen met een high-gloss afewerkt zijn.
    Steeds combineren met zwarte zijden kousen. 
  • In de winter kunnen een zwarte overjas en witte zijden sjaal gedragen worden 

Variaties op het thema
Net zoals bij black tie kunnen er regionale of nationale toegiften gedaan worden in bijvoorbeeld Indiase, Chinese of Arabische tradities.
Dit wordt ook steeds op de uitnodiging vermeld.

Bepaalde sociëteiten of clubs hebben hun eigen evening dress coats (meestal gekleurde rok jassen in rood, blauw of groen, met eventueel aangepaste kragen. Ze worden gedragen met witte strik en gilet, en soms met gewone black tie broek. Niet-leden dragen in dit geval, omdat ze geen recht hebben op de club-coat, gewoon black tie. 

Decoraties
Als u white tie dient te dragen en het event is van koninklijke aard, of een staatsaangelegenheid, of een zeer formeel event ziet u op de uitnodiging: ‘Evening Dress, decorations’. Op een liefdadigheidsbal bijvoorbeeld komt dit nogal grotesk over. 

Als er om decoraties gevraagd wordt, dragen bijvoorbeeld ridders en dames enkel de eretekens van de hoogste orde, in de plaats van alle decoraties die ze hebben. Ken-or eretekens worden steeds op de linkerzijde gedragen.
In sommige gevallen kan een collarette om de hals gedragen worden, net onder de strik.

In de praktijk weten ex-militairen wel wat en hoe ze dit dienen te dragen, net zoals leden van bepaalde ordes. Als u twijfelt kan u steeds het paleis of de desbetreffende secretaris contacteren. Het spreekt tevens voor zich dat u zich geen medailles of eretekens toe-eigent waar u geen recht op heeft. 

White tie of rokkostuum kan steeds opgeleukt worden met witte handschoenen, een ‘top hat’, en eventueel een sobere wandelstok! 

Opmerkingen:
White tie en black tie kunnen niet onderling gecombineerd worden. Als u in black tie verschijnt op een white tie event, kan men u verwarren met de ober. Andersom, als u in rokkostuum verschijnt op een black tie event, kan men denken dat u de pianist bent! Zorg er ook steeds voor dat de kledingstukken mooi aansluiten en goed passen.

Voor zowel black tie als white tie, met een beetje voorbereiding kan u uw entourage laten zien dat uw présence en klasse u toelaten zich in de betere cirkels van de maatschappij te vertoeven. 

Etiquette:
Op een white tie event gedraagt u zich steeds gereserveerder als op een black tie event. Als u twijfelt, gedraag u dan als de andere gasten. 
En als extra nog even een herinnering aan hoe u dat strikje juist moet knopen! 

Raphaël van den Poel, voormalig fashion consultant van ScapaReinhard Frans en Atelier NA maatpakken,
schrijft onze wekelijkse blog over gentleman zaken. Hij schrijft voor MYX Magazine, een Vlaams luxe lifestyle platform.
Hij heeft ook een eigen blog die je hier kunt lezen:
http://belgiandandy.blogspot.com

Raphaël van den Poel The Belgian Dandy

Thierry Stravers Gentleman Franc-Maçon gentleman blog Freemasons Dutch Nederlandse regalia maçonniek Vrijmetselarij Vrijmetselaarswinkel Loge Benelux

Manchetknopen werden enkel ontworpen om te dragen bij hemden met knoopsgaten aan beide zijden van de manchet, maar geen knopen. 
Het is dus een decoratieve sluiting voor mouweindes, gedragen door zowel dames als heren bij een gekleed hemd of blouse.

Een korte geschiedenis:
Alhoewel manchetknopen, of beter gezegd manchet- cuff strings, populair bleven tot ver in de 19e eeuw, was het tijdens het regeren van Lodeijk de XIV dat hemdsmouwen gesloten werden met ‘boutons de manchette’, of “mouw-knopen”. Typisch waren dit identieke paren gekleurd glas, verbonden met een kort kettinkje. 
Tegen 1715 maakte het gepolijste glas plaats voor paren van 2 decoratief beschilderde, of versierde ‘studs’, dikwijls in diamant, verbonden met versierde gouden schakels. Dit was dus de geboorte van de manchet-’knop’, of hij nu in simpel glas was, of een bewerkte (edel)metalen knop of juweel. 

De manchet zelf kan zowel enkel als dubbel zijn van lengte. De dubbele, de zogenaamde ‘French cuffs’ worden zoals de naam laat vermoeden, dubbel gevouwen. Ze worden ofwel “kissing”, met de einden aan elkaar genepen, ofwel “barrel-style” waarbij een stuk het andere overlapt.
De toegeknepen variant geniet meestal de voorkeur.

Tegenwoordig zien we veel varianten in ontwerp. De meest eenvoudige bestaan uit een balkje of kettinkje dat 2 schijfjes met elkaar verbind. Aangezien we tegenwoordig weer terug elegante geklede hemden dragen, zijn ook de dubbele machetten teruggekomen. En zij hebben nood aan manchetknopen

Raphaël van den Poel, voormalig fashion consultant van ScapaReinhard Frans en Atelier NA maatpakken,
schrijft onze wekelijkse blog over gentleman zaken. Hij schrijft voor MYX Magazine, een Vlaams luxe lifestyle platform.
Hij heeft ook een eigen blog die je hier kunt lezen:
http://belgiandandy.blogspot.com

Raphaël van den Poel The Belgian Dandy

 

Pagina's

Niets gevonden

Uw zoekopdracht leverde helaas geen artikelen op